Opublikowane w

Jezus Zmartwychwstał, a Ty?

Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. J 20, 4-8

Czytaj dalej Jezus Zmartwychwstał, a Ty?

Przeczytaj także:

  1. Przełom
  2. Alleluja!
  3. Bieg do wieczności
Opublikowane w

W Jego ranach jest nasze uzdrowienie

Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby chciano na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.

Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a my uznaliśmy Go za skazańca, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła na Niego chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze uzdrowienie. Iz 53, 2b-5

Czytaj dalej W Jego ranach jest nasze uzdrowienie

Przeczytaj także:

  1. +
  2. Wzgardzony na tronie łaski
  3. On jest tak blisko…
Opublikowane w

Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». J 13, 5. 12-15

Czytaj dalej Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

Przeczytaj także:

  1. Potęga pokory
  2. Powołani, aby służyć
  3. Wyzwanie dla ojców rodzin
Opublikowane w

Niewygodni świadkowie Miłości

Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku.

Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który Go miał wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, że dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem i mając trzos, wykradał to, co składano. Na to rzekł Jezus: «Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie». J 12, 1-8

Czytaj dalej Niewygodni świadkowie Miłości

Przeczytaj także:

  1. Zobacz Jezusa w ubogich
  2. Panie, daj mi taką wiarę
  3. Najlepsza cząstka
Opublikowane w

Miłość niezgłębiona

Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. Ci zaś, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: «Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie! Błogosławione królestwo ojca naszego, Dawida, które nadchodzi. Hosanna na wysokościach!». Mk 11, 7-10

Czytaj dalej Miłość niezgłębiona

Przeczytaj także:

  1. Głębia przyzywa głębię
  2. Cichość serca
  3. Nieskalani przed Jego obliczem