Wypłyń na głębię - Zacznij prawdziwe życie!

24 września 2023

W imię Prawdy! C. D. 41

11 września 2023 roku

W przeciągu 11 dni z różnych stron dochodziły do mnie informacje, kto i jak mocno pracuje nad niszczeniem mojego dobrego imienia.

12 września 2023 roku Wspomnienie imienia Najświętszej Maryi Panny

Otrzymałem potwierdzenie, kto oficjalnie zapoczątkował zniszczenie mnie i kto mu w tym pomógł. Dowiedziałem się również, które osoby zostały mocno zaangażowane przeciwko mnie. Oczywiście w rolach głównych było dwóch moich prześladowców, a także osoby, które im pomagają. Wśród tych osób nie brakuje duchownych.

Z pomocą przyszło słowo Boże z Liturgii Godzin z Księgi proroka Habakuka 1, 1 – 2, 4

,Widzenie wieszcze, które miał prorok Habakuk. „Dokądże, Panie, wzywać Cię będę – a Ty nie wysłuchujesz? Wołać będę ku Tobie: Krzywda mi się dzieje! – a Ty nie pomagasz? Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość i na zło spoglądasz bezczynnie? Oto ucisk i przemoc przede mną, powstają spory, wybuchają waśnie. Tak więc straciło Prawo moc swoją, sprawiedliwego sądu już nie ma; bezbożny bowiem gnębi uczciwego, dlatego wyrok sądowy ulega wypaczeniu”.

„Spójrzcie na ludy wokoło, a patrzcie w pełni zdumienia i trwogi: gdyż Ja dokonuję za dni waszych dzieła – nie dacie wiary, gdy wieść o nim przyjdzie. Oto powołam Chaldejczyków, lud dziki a gwałtowny, który przemierza ziemie rozległe, aby zagarnąć siedziby nie swoje.

Trwogę budzi ten naród, dla niego przemoc jest prawem. Jego konie są bardziej rącze niż pantery, bardziej drapieżne niż wilki wieczorem; jeźdźcy ich w pędzie gonią za łupem, zbliżają się szybko z daleka, spadając na żer niby orzeł.

Wszyscy oni idą pełni żądzy mordu, a ich spojrzenia są jak wiatr palący; gromadzą jeńców niby ziarna piasku. Królowie są dla nich przedmiotem szyderstwa, a pośmiewiskiem stają się władcy; twierdze zaś wszystkie to dla nich igraszka, sypią szańce i biorą je szturmem. Potem zawraca jak wiatr i odchodzi: przestępcą jest ten, kto ubóstwia swą siłę”.

„Czyż nie jesteś odwieczny, o Panie, Boże mój, Święty, który nie umierasz? Na sąd go przeznaczyłeś, o Panie, Skało moja, zachowałeś dla wymiaru kary. Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny połyka uczciwszego od siebie? Obchodzi się on z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z pełzającymi zwierzętami, którymi nikt nie rządzi. Wszystkich łowi na wędkę, zagarnia swoim niewodem albo w sieci gromadzi – krzycząc przy tym z radości. Przeto ofiarę składa swojej sieci, pali kadzidło niewodowi swemu, bo przez nie zdobył sobie łup bogaty, a pożywienie jego stało się obfite. Ciągle na nowo zarzuca swe sieci, mordując ludy bez litości.

Na moich czatach stać będę, udam się na miejsce czuwania, śledząc pilnie, by poznać, co On powie do mnie, jaką odpowiedź da na moją skargę”.

I odpowiedział Pan tymi słowami: „Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności”.

oraz z Psalmu 74

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało (Mt 10, 28)

Dlaczego, Boże, odrzuciłeś nas na wieki,
dlaczego gniewem płoniesz przeciw owcom Twego pastwiska?
Pomnij na Twój lud, który dawno nabyłeś,
na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie,
na górę Syjon, gdzie założyłeś swą siedzibę.
Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom,
nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
W miejscu świętych zgromadzeń rozległ się ryk Twoich wrogów,
zatknęli tam swoje proporce.
Widać, że się podnoszą siekiery
jak w leśnej gęstwinie.
Wyłamali wszystkie bramy,
zniszczyli je toporem i młotem.
Wydali Twoją świątynię na pastwę ognia,
zbezcześcili do szczętu przybytek Twego imienia.
Rzekli w swym sercu: „Zniszczymy ich wszystkich!”
Wszystkie święte miejsca spalili na ziemi.
Już nie widać naszych znaków i zabrakło proroka,
nikt między nami nie wie, jak długo to potrwa.
Jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel?
Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twojemu imieniu?
Czemu cofasz swą rękę
i prawicę trzymasz w zanadrzu?
Bóg jednak od początku jest moim królem,
który ocala na ziemi.
Ty rozdzieliłeś swą potęgą morze
i głowy smoków skruszyłeś wśród odmętów.
Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana,
wydałeś go na żer morskim potworom.
Ty sprawiłeś, że trysnęły źródła i strumienie,
Ty wysuszyłeś rzeki nieustannie płynące.
Twoim jest dzień i noc jest Twoja,
Ty utwierdziłeś światło i słońce.
Tyś ustanowił wszystkie granice ziemi,
Tyś stworzył lato i zimę.
Pamiętaj o tym, że wróg lży Ciebie, Panie,
a lud niemądry bezcześci Twoje imię.
Duszy Twej synogarlicy nie wydawaj sępowi,
o życiu swych ubogich nie zapominaj na wieki.
Wspomnij na Twoje przymierze,
bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy.
Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem,
niech biedny i ubogi wychwala Twe imię.
Powstań, Boże, broń swojej sprawy,
pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
Nie zapominaj o krzykach Twoich nieprzyjaciół,
zgiełk powstających przeciw Tobie nieustannie się wzmaga.

Ciąg dalszy nastąpi…

22 września 2023

W imię Prawdy! C. D. 40

10 września 2023 roku

W ciągu dnia pomocne były dla mnie słowa z Psalmu 118, 6-8:

,,Niczego się nie boję, bo Pan jest ze mną;
cóż może uczynić mi człowiek?
Pan jest ze mną, mój wspomożyciel,
z góry będę spoglądał dla mych wrogów.
Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku”.

Wieczorem pokrzepieniem były słowa z książki pt. ,,Nie poprawiać Pana Boga”:

,,Ty Sam Boże Broń każdego duszpasterza, lekarza duchownego, mającego aż sakramentalne posłannictwo od Ciebie obwarowane w dodatku aż takim pełnomocnictwem, które brzmi: ,,Idźcie i nauczajcie… nauczajcie zachować WSZYSTKO cokolwiek wam powiedziałem, kto was słucha, Mnie słucha – a kto wami gardzi, Mną gardzi i Tym, Który Mnie posłał”. Ty Boże broń kapłana, który wsłuchany w Twe bezwzględne nakazy, jak żeglarz wpatrzony w gwiazdę polarną – odważy się śmiało zabrać do wyrywania tych cierni i ostów, podstępnie polakierowanych Pismem świętym, by nie dusiły Ziarna Prawdy Twojej.

Dusz ociernionych nic to nie obchodzi, że Pismo święte woła do kapłanów:
,,Upominaj, gróź, zaklinaj”. Ociernione dusze nawet w kościele gotowe zawołać ,,milcz kapłanie bo my mamy swoje drogi i to drogi oparte na Piśmie świętym”.
Przewidział to wszystko św. Paweł apostoł, który w tej sprawie pisze do Tymoteusza, że w ostatnie dni nastąpią czasy niebezpieczne; ludzie będą sami siebie miłować… będą chciwi… hardzi, pyszni, niewdzięczni, bez miłości, bez pokoju, potwarcy, bez dobrotliwości.
Będą mieć w prawdzie wszystkie pozory pobożności – lecz z jej mocy nie będą korzystać – tylko zawsze się uczyć będą, a nigdy do posiadania prawdy nie dojdą.

Po tych uwagach tak ważnych – takie dodaje polecenia:
,,Przed Bogiem i Jezusem Chrystusem oświadczam, Który będzie sądził żywych i umarłych – przepowiadaj Jego Słowo, nalegaj w czas i nie w czas, karaj, proś, łaj, z wszelką cierpliwością i nauką – albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią: ale według swoich pragnień pozbierają sobie nauczycieli – od słuchania Prawdy odwrócą się, a ku baśniom się obrócą – a ty czuwaj i we wszystkim wypełniaj posłannictwo Ewangelii”. (…)

Ociernione dusze są zupełnie porażone zarazą modernizmu, tak stanowczo potępionego przez wiekopomnego Piusa X, ale za to ten biedny papież doznał takiego ataku i od uniwersytetów, i od ludzi polityki religijnej idącej na ugodowość z innymi wyznaniami dla rzekomego pozyskania ich dla Kościoła, że był Papieżem Samotnikiem do końca życia od chwili potępienia modernistycznej herezji. Wszyscy, dosłownie wszyscy go opuścili, bo nawet, nawet wielka ilość kleru i zakonów.

Ociernione dusze lubią kazania, ale tylko te, które wszystko starają się usprawiedliwić słabością ludzką, a niczego nie piętnują – i nie ruszają ich utartych dróg życia rzekomo Bożego, dróg, które opadają w dół i duszą Ewangelię”.

Ciąg dalszy nastąpi…

20 września 2023

W imię Prawdy! C. D. 39

7 września 2023 roku

Tego dnia wysłałem pisma do biskupa i prezesa, w których prosiłem o wyjaśnienie tego, co zaistniało w kaplicy w dniu 6 września 2023 roku.

Wieczorem poruszył mnie cytat ze starej książki pt. ,,nie poprawiać Pana Boga”:

,,Kto nie chce być wolnym dzieckiem Boga Samego, przez silną Wiarę i pracę nad sobą, według najgenialniejszych, bo boskich zasad tej Wiary – ten będzie niewolnikiem najbardziej upadlających nałogów i jeszcze ich bronić musi, to jest opłakany los ludzi o duszy przydrożnej”.

8 września 2023 roku

Wczesnym rankiem przeczytałem mocne słowa bł. Kardynała Stefan Wyszyńskiego z dnia 3 grudnia 1954 roku:

,,Moi oskarżyciele, uznając sprawiedliwość Bożą nade mną, tym samym uznają ją i nad sobą”.

Tego dnia odczytałem pismo od prezesa, które dotarło na mój adres korespondencyjny w dniu 7 września 2023 roku. Ciekawe w piśmie było to, że zawierało ono ważną treść dotyczącą już dnia 6 września 2023 roku, ale nadawca wiedział, że pismo dotrze 7 września 2023 roku.

Z pisma dowiedziałem się, że istnieje niebezpieczeństwo dalszych ataków na mnie ze strony prześladowcy nr 1, a to może prowadzić do niepokojów w kaplicy i naruszać spokój sióstr. Dlatego też odpowiedzialność za katechezy i Msze święte przejął prezes ze swoim kolegą księdzem. Wszystko podobno jest za wiedzą biskupa, o czym niestety nie zostałem poinformowany przez pasterza.

Z pisma dowiedziałem się również, że po moim pobiciu, prezes z kolegą księdzem dokonali zgłoszenia na policję w pierwszych dniach lipca (mimo iż zdarzenie miało miejsce 17 czerwca 2023 roku). Nie mają jednak pisemnego potwierdzenia zgłoszenia.

Prezes nadal nie chce odpowiedzieć na pytanie, kiedy poinformował biskupa i kurię o moim pobiciu w dniu 17 czerwca 2023 roku.

Jeśli chodzi o spotkania prezesa z moimi prześladowcami, to prezes nie chce pisać konkretnie, ponieważ uważa, że obowiązuje go dyskrecja związana z posługą duszpasterską.

Prezes ponownie napisał mi swoje argumenty, w których uważał, że Fundacja i administrator strony www.adoracja.pl nie przyczyniali się do obniżenia mojego wizerunku, a moją opinię na ten temat nazwał nieadekwatną do rzeczywistości. Prezes między innymi przyznał, że raz upomniał administratora za usunięcie moich kazań i prosił, żeby tego więcej nie robił. Pytanie tylko, po co miałby to więcej robić, jak administrator usunął wszystkie kazania i już nie było żadnego. Pytanie kolejne, kiedy i jak upominał administratora, gdy ten przez 8 miesięcy aż trzydziestokrotnie nie umieszczał moich kazań. Prezes tak upominał administratora, że po pierwszych miesiącach takich poczynań administratora wyraził się między innymi słowami: ,,administrator strony zmęczył się kazaniami księdza Daniela…” po czym dalsze miesiące administrator czynił to samo i publikował zawsze kazania innych kapłanów, a moje od czasu do czasu.

Prezes nadal uważa, że nie musi za to przepraszać. Zakładam, że administrator również nie poczuwa się do odpowiedzialności za swoje postawy.

Prezes zachęcił mnie także do refleksji nad istotą kapłańskiej posługi, którą jest troska o jedność w Kościele, a nie sianie niepotrzebnego zamętu.

PS tak się składa, że pisałem prace magisterską o jedności Kościoła i dobrze wiem, kto tą jedność rozbijał…

Tego dnia prezes miał powiedzieć komuś wielokrotnie, że jestem chory…

Czyżby prezes uwierzył i powtarzał rozsianą narrację przez kapłanów i moich prześladowców…

Ciąg dalszy nastąpi…

19 września 2023

W imię Prawdy! C. D. 38

6 września 2023 roku

Gdy przygotowywał konferencję z encykliki św. Jana Pawła II na wieczorną konferencję w kaplicy, pomogły mi słowa z Godziny Czytań:

,,Na początku panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, Pan skierował następujące słowo do Jeremiasza:

To mówi Pan: „Stań na dziedzińcu domu Pańskiego i mów do mieszkańców wszystkich miast judzkich, którzy przychodzą do domu Pańskiego oddać pokłon, wszystkie słowa, jakie poleciłem ci im oznajmić; nie ujmuj ani słowa! Może posłuchają i zawróci każdy ze swej złej drogi, wtenczas Ja powstrzymam nieszczęście, jakie zamyślam przeciw nim za ich przewrotne postępki.

Powiesz im: To mówi Pan: Jeżeli nie będziecie Mi posłuszni, postępując według mojego Prawa, które wam ustanowiłem, i jeśli nie będziecie słuchać słów moich sług, proroków, których nieustannie do was posyłam, mimo że jesteście nieposłuszni, zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo, a z miasta tego uczynię przekleństwo dla wszystkich narodów ziemi”.

Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy i cały lud pochwycili go, mówiąc: „Musisz umrzeć! Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że się z tym domem stanie to, co z Szilo, a miasto ulegnie zniszczeniu i pozostanie nie zamieszkane?” Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pańskim. Gdy przywódcy judzcy usłyszeli te słowa, wyszli z pałacu królewskiego do domu Pańskiego i zasiedli u wejścia Bramy Nowej w domu Pańskim. Wtedy kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: „Człowiek ten zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu, jak to słyszeliście na własne uszy”.

Jeremiasz zaś rzekł do wszystkich przywódców i do całego ludu: „Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, Boga waszego; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe. Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa”. Jer 26, 1-15

Wieczorem normalnie wyszedłem do kaplicy, aby wygłosić konferencję w kaplicy. Gdy byłem przed Najświętszym Sakramentem, to w tym czasie prezes Fundacji Płomień Eucharystyczny zajechał na parking przed kaplicą wjeżdżając w ulicę jednokierunkową łamiąc zakaz wjazdu. Po czym prezes biegł od samochodu do kaplicy. W kaplicy podszedł do prezbiterium zdecydowanym krokiem, oddał pokłon Jezusowi i od razu zdjął z ambony tekst mojej konferencji. Gdy ja szedłem od Najświętszego Sakramentu do ambony, to prezes zajął ambonę, a mi pokazał zakrystię mówiąc: PROSZĘ IŚĆ DO ZAKRYSTII, TAK JAK ZADECYDOWAŁ KSIĄDZ BISKUP. PROSZĘ.

Okazało się, że prezes i podobno biskup podjęli takie pierwsze kroki w celu mojego bezpieczeństwa i jeszcze nie zdążyli mnie o tym poinformować na piśmie od 17 czerwca 2023 roku. Usunąć z ambony księdza kapelana w imię bezpieczeństwa bez oficjalnego wyjaśniającego pisma z merytorycznymi argumentami dotyczącymi bezpieczeństwa. OTO NAJPROSTSZA DROGA DO BEZPIECZEŃSTWA…

Ta troska o bezpieczeństwo jest niespójna z oświadczeniem Fundacji z 2 lipca 2023 roku, w którym czytamy między innymi takie słowa:
,,Pragniemy podkreślić, że teren Kaplicy i otoczenie są monitorowane. Obiekt podlega zabezpieczeniu firmy ochroniarskiej. Podejmowanie adoracji Najświętszego Sakramentu nie jest w żaden sposób zagrożone”.
https://www.eucharystycznyplomien.pl/2023/07/02/oswiadczenie-zarzadu-fundacji-plomien-eucharystyczny/

Ciąg dalszy nastąpi…

17 września 2023

W imię Prawdy! C. D. 37

5 września 2023 roku

Dotknęły mnie słowa więzionego bł. Stefana Wyszyńskiego z 24 października 1954 roku:

,,Czy będę kiedykolwiek w życiu w szczęśliwszym niż teraz położeniu? Jedna myśl o tym, ilu ludzi modli się obecnie za mnie, podnosi na duchu. A przecież stokroć donioślejsza jest sama przedmiotowa wartość modlitwy niż to odczucie. Czy modliliby się tak wiele, gdybym siedział w domu? A wszyscy kapłani, którzy mają obowiązek modlić się pro Antistite, jak często nawet nie dostrzegają imienia swego biskupa w Kanonie Mszy Świętej! Dziś zbliża nas do siebie wspólne cierpienie i ono czyni uważniejszymi. Gdy wrócę z więzienia do domu, na pewno utracę te owoce wzmożonej czujności braterskiej. Prawdziwie, bardziej błogosławionych w owoce duchowe, w pomoc modlitwy, nie zaznam dni. A czegóż więcej do szczęścia potrzeba?”

CHWAŁA BOGU ZA WSZYSTKICH WSPIERAJĄCYCH MNIE W TYM TRUDNYM, ALE I BŁOGOSŁAWIONYM CZASIE!

Wieczorem poruszyły mnie słowa skargi Jeremiasza:

,,Zwiodłeś mię, Panie, i jestem zwiedziony, mocniejszy byłeś niźli ja, i przemogłeś; byłem pośmiewiskiem cały dzień, wszyscy się ze mnie natrząsają. Bo od dawna mówię krzycząc: ,,Niesprawiedliwość!” i głoszę spustoszenie; i stała mi się mowa Pańska urąganiem i pośmiewiskiem cały dzień. I rzekłem: ,,Nie będę Go wspominał ani nie będę więcej mówił imieniem Jego”. I stało się w sercu moim jak ogień gorejący i zawarty w kościach moich, i omdlałem nie mogąc znieść. Bo słyszałem zniewagi mnogich i strach wokoło: ,,Prześladujcie i prześladujmy go!” – od wszystkich mężów, którzy byli w pokoju ze mną i strzegli boku mego: ,,Może się jakoś omyli, i przemożemy go, i dostąpimy pomsty na nim.” Ale Pan jest ze mną jako wojownik mocny: przeto ci, którzy mię prześladują, upadną i bezsilni będą; zawstydzą się bardzo, że nie zrozumieli hańby wiecznej, która nigdy zgładzona nie będzie. A Ty Panie zastępów, który doświadczasz sprawiedliwego, który widzisz nerki i serce, proszę, niech oglądam pomstę twoją nad nimi, bo tobie odkryłem sprawę moją. Śpiewajcie Panu, chwalcie Pana, bo wybawił duszę ubogiego z ręki złoczyńców! Jer 20, 7-13

Ciąg dalszy nastąpi…

Podziel się:

Przeczytaj także:

Podziel się:

Przeczytaj także:

Podziel się:

Przeczytaj także:

Podziel się:

Przeczytaj także:

Podziel się:

Przeczytaj także: