Opublikowane w

W imię Prawdy! C. D. 27

16 sierpnia 2023 roku

Tego dnia pomogły mi słowa bł. Kardynała Stefana Wyszyńskiego:

,,Codzienny dowód Chrystusowej prawdy widzę w słowach: ,,Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą”. Chrystus ukazywał proroczo przyszłość Kościoła. To proroctwo ma swoje dzieje, poczynając od krzyża, łańcuchów Piotrowych, aren cyrkowych, aż do dnia dzisiejszego. Wszyscy niemal czujemy, jak spełnia się w nas. Czyż nie jest to pociecha, że na sobie potwierdzamy prawdę słów Chrystusowych? Czyż nie należało cieszyć się z ujawnienia tej prawdy, choćby bardzo bolało? I ta prawda wyswobadza, choć w tak dotkliwy sposób Chrystus niczego nie mówił bez pokrycia dziejowego. Dwadzieścia wieków Ewangelii jest dodatkowym dowodem jej prawdziwości”.

18 sierpnia 2023 roku

Otrzymałem odpowiedź z kurii na moje kolejne pismo z prośbą o kopiowanie akt mojej sprawy. Ponownie mi odmówiono. Dowiedziałem się z pisma między innymi, że mogę sobie zrobić notatki z przeglądanych akt.

Przypomnę, że o zerowej wartości takiego notatnika dowiedziałem się w innym mieście od biegłego w sprawach prawa kanonicznego.

Podsumowując, dwukrotnie na piśmie odmówiono mi możliwości kopiowania akt mojej sprawy i nie odniesiono się do argumentów wynikających z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Kodeksu Postępowania Administracyjnego, które przytoczyłem w moim piśmie.

W piśmie ponownie podkreślono, że mam PEŁNE prawo do ochrony dobrego imienia i możliwość zapoznania się z aktami sprawy.

Otrzymałem także odpowiedź na mój wniosek o wyłączenie kolejnego sędziego (podpisanego między innymi pod dokumentami dotyczącymi kopiowania akt) w kościelnym procesie pozasądowym. Tym razem nie wyrażono zgody na wyłączenie sędziego.

Mój argument dotyczący jedenastominutowej rozmowy telefonicznej, podczas której sędzia dzwonił do mnie z prywatnego numeru poza oficjalną drogą komunikacji w trakcie dochodzenia wstępnego, został przedstawiony w świetle pozytywnym w pisemnej argumentacji. Widocznie moje spostrzeżenia z tej rozmowy nie zostały zakwalifikowane jako świadczące o możliwości stronniczości sędziego.

Ciąg dalszy nastąpi…

Przeczytaj także:

  1. W imię Prawdy! C. D. 25
  2. W imię Prawdy! C. D. 26
  3. W imię Prawdy! C. D. 24
Opublikowane w

Daniel – Bóg jest moim Sędzią

,,(…) poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.” J 8, 32

Za wszystko wdzięczny Trójcy Świętej, Maryi, św. Józefowi, kochanym świętym, dedykuję ten kawałek mojego życia kochanym rodzicom i wszystkim, których miałem łaskę kochać na tej ziemi.

WSTĘP

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Jest Wielka Środa 5 kwietnia 2023 roku. Duch Święty przynagla mnie, aby opisać moją historię, jako działanie łaski Bożej na chwałę Trójcy Świętej. Pragnę pisać samą prawdę, która zachowała się w moim sercu, aby nikt i nic nie zdeptało Bożych darów, które przeszły przez moją marną, grzeszną osobę.

Na wstępie zaznaczam, że kocham całym sercem Boga, Maryję, Archaniołów, Aniołów, wszystkich świętych, dusze czyśćcowe, członków Kościoła wojującego (pielgrzymującego), a także moich prześladowców. Codziennie modlę się za papieża, biskupów, kapłanów, rodzinę, margaretki, osoby, którym towarzyszę i towarzyszyłem, dusze czyśćcowe, osoby z Sycharu, bezdomnych, młodzież, prześladowców, wiele osób z imienia. Nie żywię do nikogo urazy. Z serca wybaczyłem i stale wybaczam wszystkim, którzy zadają mi rany. Proszę także o wybaczenie wszystkich, którym zadałem choćby najmniejszy ból. Sam jestem wielkim grzesznikiem i od 20 lat spowiadam się co dwa tygodnie, a od jakiegoś czasu, nawet częściej. 

Moja historia będzie opisem Bożej łaski i ludzkiej ułomności. Sam jestem pierwszym grzesznikiem i nie chcę tutaj w nikogo rzucać kamieniem. Gdyby nie Boże miłosierdzie, to już dawno byłbym stracony. Będę pisał prawdę, ponieważ umiłowałem Prawdę jedyną – Jezusa Chrystusa. Ufam, że ta Prawda wyzwala i pomoże innym w swoim czasie dojść do wielu dobrych wniosków. 

ROZDZIAŁ I

DOM

Urodziłem się w 1984 roku jako drugie dziecko N i N Glibowskich. Kocham moich rodziców i dziękuję im za dar życia, sakramenty święte, coniedzielną Eucharystię i świadectwo wiary, prawdy i modlitwy. Mam starszego brata N i młodszego brata N. Obydwóch bardzo kocham i pragnę dla nich nieba oraz dla ich żon sakramentalnych i dzieci. Mam kochanego chrześniaka N. Jestem zatroskany o to, aby był święty i pięknie przeszedł przez życie dla chwały Bożej. Oby tak się stało. Będę modlił się o to każdego dnia. 

Moje dzieciństwo było bardzo ciepłe i pełne przygód. Podobno nie sprawiałem problemów. Wręcz przeciwnie lubiłem wszystko układać, segregować, archiwizować. Cieszyłem się, że mogłem pomagać tacie w firmie. Bardzo lubiłem sport. Od wczesnych lat grałem w piłkę nożną. 

ROZDZIAŁ II

SZKOŁA PODSTAWOWA

W pierwszej Szkole Podstawowej byłem wyróżniającym się uczniem. Lubiłem moich kolegów i koleżanki. Modlę się za moich dwóch zmarłych kolegów Piotrów w każde wspomnienie wiernych zmarłych. Mile wspominam moją pierwszą wychowawczynię oraz ks. Sławomira Matygę. 

Rodzice przepisali mnie do większej Szkoły Podstawowej w gminie. Tam zacząłem chodzić od 6 klasy. Trafiłem na wymagającego wychowawcę pana Dariusza. To był dla mnie wielki, sportowy autorytet. Jego żelazna dyscyplina i pasja do sportu mocno przyczyniły się do ukształtowania mojego młodego charakteru. To on zaszczepił we mnie pasję do gór i sportu. 

Przejście do nowej szkoły wiązało się trochę z utratą kolegów z rodzinnej wioski. Miałem nowych znajomych w nowej szkole. Po południu byłem samotny. Starszy brat nie chciał brać mnie do znajomych, bo byłem zbyt grzeczny. On miał swój szalony tryb życia. Widziałem, czego nie robić. Z jednej strony buntowałem się, ale później zauważyłem, że on chronił mnie przed złem. 

Z takiej samotności zacząłem regularnie robić pompki. Zaczynałem od 5 serii po 10, a po dwóch latach skończyłem na 20 seriach po 40, co dawało wynik 800 pompek w ok. godzinę, gdy byłem w szkole średniej. Dlaczego piszę o takiej marności? To może być obraz kształtowania charakteru, systematyczności i zabijania bólu samotności. Pompki były zdrową odskocznią. Niezdrową były gry komputerowe. Nie chcę pisać, ile godzin straciłem na graniu. Po latach będę zagorzałym przeciwnikiem gier.

Ciąg dalszy nastąpi…

BONUS:
https://rumble.com/v2x1xce-kazanie-27.08.2022r..html
27.08.2022r.
Kazanie wygłoszone w 3 dni po tym, jak usłyszałem od …… ,,nie siadaj do konfesjonału”. Czułem się, jak trędowaty ksiądz… Bóg jednak w tym bólu dawał ogromne łaski…

Przeczytaj także:

  1. Na jakim fundamencie stoisz?
  2. Nieś światło
  3. Najgłębsza wolność
Opublikowane w

Sędzia stoi przed drzwiami

Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie podpadli pod sąd. Oto Sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie. Oto wychwalamy tych, co wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście końcową nagrodę za nią od Pana; bo Pan pełen jest litości i miłosierdzia. Przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani w żaden inny sposób: wasze «tak» niech będzie «tak», a «nie» niech będzie «nie», abyście nie podpadli pod sąd. Jk 5, 9-12

Czytaj dalej Sędzia stoi przed drzwiami

Przeczytaj także:

  1. Uważajcie!
  2. Biada, biada, biada!
  3. Boża łamigłówka
Opublikowane w

Liczy się wnętrze

Jezus, nauczając rzesze, mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».

Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie». Mk 12, 38-44

Czytaj dalej Liczy się wnętrze

Przeczytaj także:

  1. Oddaj wszystko
  2. Skarb Narodowy
  3. On widzi Twoje serce
Opublikowane w

Kilka słów do sędziów

W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: «Proś o to, co mam ci dać». A Salomon odrzekł: «O Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?» Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie». 1 Krl 3, 5. 7-12

Czytaj dalej

Przeczytaj także:

  1. Kim jestem?
  2. Nie potrzebuję nic więcej
  3. Tata patrzy