Duszący brak przebaczenia

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Mt 18,21-35

Myślę, że wiele razy zastanawiałeś się, czy komuś przebaczyć. Co podpowiada Ci serce, gdy ktoś wyrządza Ci krzywdę? Czy nie masz problemu z tym, żeby w pełni przebaczyć i nie wypominać komuś jego błędów, którymi zranił Cię?
Jeśli dobrze zrozumiesz dzisiejszą Ewangelię, to zrobisz ogromny krok ku pełnej wewnętrznej wolności i nie będziesz miał większych problemów z brakiem przebaczenia.

Stań w roli Piotra, który pyta, ile razy ma przebaczać. Usłysz odpowiedź, że zawsze powinno się przebaczyć. Może zapytasz:dlaczego tak ma być? Idź dalej za słowami przypowieści.

Postaw się na miejscu dłużnika, który nie jest w stanie spłacić 10 tysięcy talentów. To kwota tak wielka, że przekracza całkowicie Twoje możliwości nawet, gdybyś najgorliwiej pracował do końca życia. W jednym momencie król mówi Ci, że cały ten dług jest darowany. Czujesz się tak, jakby tony ciężaru spadły Ci z pleców. Wracasz do domu w pełni wolny, czysty i lekki jak piórko. Nagle staje przed Tobą ktoś, kto zaciągnął u Ciebie dług stu denarów (dwie miesięczne pensje), a Ty nielitościwie dusisz go i wtrącasz do lochu braku przebaczenia. Dowiaduje się o tym król i przywołuje Cię do siebie. Usłysz dosadnie jego słowa: Sługo niegodziwy! To ja darowałem Ci tak wiele, a Ty nie potrafiłeś darować tak mało.

Podstaw sobie do tej sytuacji wszystkie momenty, w których błagałeś Boga o przebaczenie podczas spowiedzi. On darował Ci wtedy niewyobrażalny dług. Po czym Ty nie chciałeś (lub nadal nie chcesz) przebaczyć o wiele mniejszych krzywd, które wyrządzili Ci rodzice, nauczyciele, pracodawcy, przyjaciele, dzieci, mąż/żona. Jakim prawem czynisz się sędzią tych ludzi? Naśladuj miłosiernego Boga i mów swoim oprawcom o Jego miłości do każdego grzesznika. Nie duś nigdy więcej siebie i innych brakiem przebaczenia. To obecnie najbardziej trujący i zniewalający wewnętrznie ,,gaz”, przed którym trzeba chronić się.

Tu i teraz z miłości do Jezusa Chrystusa i mocą Jego miłości podejmij w sercu decyzję przebaczenia każdej osobie, o której pomyślisz. Powiedz: w imię Jezusa Chrystusa wyrzekam się braku przebaczenia i przebaczam mamie/tacie/dziecku itd. Zrób to wreszcie i nie bądź niegodziwym sługą, który sam korzysta z darowania długu i nie naśladuje swojego Pana w przebaczaniu i darowaniu win.

Panie Jezu, dziękuję Ci za łaskę pełnego przebaczenia wszystkim osobom, które skrzywdziły mnie w całym moim życiu. Błogosław tym osobom i bądź dla nich miłosierny. Prowadź ich do Siebie.

Polecam dzisiaj mocne załączniki:

oraz

Jak kochać nieprzyjaciela?

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski». Mt 5, 43-48

Kto jest Twoim nieprzyjacielem? Może być nim sąsiad, kolega z pracy, dawny przyjaciel, szef albo ktoś z rodziny. Jaką krzywdę wyrządzają Ci Twoi prześladowcy? Jedni mogą naśmiewać się z Ciebie, obgadywać, wyzywać, oczerniać i wciąż pobudzać innych do wysuwania ataków w Twoją stronę, a inni będą pałać do Ciebie np. nienawiścią, żądzą zemsty itp. Jak kochać takich ludzi?

Odpowiedź jest prosta. Tak jak kochał i kocha ich Jezus. On wciąż sprawia, że słońce wschodzi nad nimi tak samo, jak i nad Tobą. Podobnie jest z deszczem. Nie Ty jesteś od oceniania tego, czy jesteś lepszy od nich, czy nie.

Najlepiej będzie, gdy w całej pokorze uznasz, że jesteś większym grzesznikiem od innych i zaprosisz do swojego słabego ciała Chrystusa i pozwolisz Mu kochać całym sobą przyjaciół i nieprzyjaciół. Kto wie, czy ta Twoja doskonała miłość nie zacznie zmieniać Twoich prześladowców. Każda Twoja postawa życzliwości będzie nowym impulsem w stronę wrogów, którzy będą głowili się, dlaczego taki jesteś. Jeżeli poprzesz to głęboką i wytrwałą modlitwą, to ufam, że Pan zmieni dzięki Tobie wiele osób.

W takiej pokornej, a zarazem doskonałej miłości do nieprzyjaciół może pomóc dzisiejszy Psalm;

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów
i zmaż wszystkie moje przewinienia. Ps 51, 3-6. 11

Zauważ, że wobec nieskazitelności Boga jesteś wielkim grzesznikiem, którego podtrzymuje miłosierdzie Boże. Do tej doskonałej miłości Stwórcy każdy ma dostęp. Jeśli korzystasz z tego źródła łaski, to pozwól dotrzeć do niego także innym. Jedynie Jezus może zmienić najbardziej skamieniałe serca. Pomóż mu poprzez przyprowadzanie tych, którzy stracili wiarę w przebaczenie ludziom i sobie samym. Mów im dużo o miłosierdziu swego Pana i omadlaj ich, aby otrzymali łaskę nawrócenia.

Panie sam jestem wielkim grzesznikiem, dlatego też nie chcę nikogo oceniać. Kochaj we mnie tych, którzy zadają mi największy ból. Błogosław im i prowadź do Siebie, aby zanurzyli się w Twoim miłosierdziu i zaczęli kochać tak, jak Ty.

Skąd wziąć siłę do pojednania?

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Mt 5, 23-25

Czytaj dalej Skąd wziąć siłę do pojednania?

Serce niewyczerpanej miłości

Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. J 19, 33-34

Czytaj dalej Serce niewyczerpanej miłości

Codzienne znaki

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. Mk 16, 17-20

Czytaj dalej Codzienne znaki