Opublikowane w

Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». J 13, 5. 12-15

Czytaj dalej Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

Przeczytaj także:

  1. Potęga pokory
  2. Powołani, aby służyć
  3. Wyzwanie dla ojców rodzin
Opublikowane w

Niewygodni świadkowie Miłości

Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku.

Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który Go miał wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, że dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem i mając trzos, wykradał to, co składano. Na to rzekł Jezus: «Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie». J 12, 1-8

Czytaj dalej Niewygodni świadkowie Miłości

Przeczytaj także:

  1. Zobacz Jezusa w ubogich
  2. Panie, daj mi taką wiarę
  3. Najlepsza cząstka
Opublikowane w

Miłość niezgłębiona

Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. Ci zaś, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: «Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie! Błogosławione królestwo ojca naszego, Dawida, które nadchodzi. Hosanna na wysokościach!». Mk 11, 7-10

Czytaj dalej Miłość niezgłębiona

Przeczytaj także:

  1. Głębia przyzywa głębię
  2. Cichość serca
  3. Nieskalani przed Jego obliczem
Opublikowane w

Zgromadzić w jedno

Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod rozwagę, że lepiej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, niżby miał zginąć cały naród».

Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus ma umrzeć za naród, i nie tylko za naród, ale także po to, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić. J 11, 49-53

Czytaj dalej Zgromadzić w jedno

Przeczytaj także:

  1. Jezus jednoczy, a diabeł dzieli
  2. Kogo mam posłać?
  3. Aby byli jedno
Opublikowane w

Miłuję Cię, Panie, Mocy moja!

Żydzi porwali za kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów, które pochodzą od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie kamienować?» Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! Jeżeli jednak dokonuję, to choć nie wierzylibyście Mi, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu». I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. J 10, 31-32. 37-39

Czytaj dalej Miłuję Cię, Panie, Mocy moja!

Przeczytaj także:

  1. Jak przetrwać nawałnicę?
  2. Wytrwałość
  3. Wzór miłości