Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w siebie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”.
A celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». Łk 18, 9-14
Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.
On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.
Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza». Łk 11, 14-23
Mojżesz powiedział do ludu: «A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w kraju, do którego idziecie, by objąć go w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: „Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny”.
Bo któryż wielki naród ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż wielki naród ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję? Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy, by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków». Pwt 4, 1. 5-9
Kolejny dzień i mamy kolejne mocne przesłanie, które dzisiaj jest czytane w całym świecie katolickim. Ty odczytaj je w kontekście swojego kraju. Możesz odczytać je w ten sposób;
Osoba wybrana przez Boga na duchowe przewodniczenie Polakom powiedziała: A teraz Polsko, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i prawdziwie posiadali ziemię, którą wam dał Pan, Bóg waszych ojców. Patrzcie, nauczyłem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w kraju, który otrzymaliście. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach (jeszcze zawstydzą się) i powiedzą: ,,Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny”.
Bo któryż wielki naród ma bogów tak bliskich jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? (Dodajmy: któryż naród ma tak bliską relację z Maryją, która tak pięknie opiekuje się swoimi dziećmi) Któryż wielki naród ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję? Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy, by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków.
Przepiękne jest powyższe przesłanie, ale jeszcze potrzeba przyjąć je całym sercem i wypełniać. Bóg dał nam wspaniałe Prawo Miłości, Ewangelię, Sakramenty, wielu świętych. NIE ZMARNUJMY TEGO DUCHOWEGO DZIEDZICTWA. Polacy, czas powrócić do relacji z żywym Bogiem!
Ojcowie, Mężowie, Żony i Matki, kochana młodzieży i dzieci narodu polskiego wracajmy tłumnie do Boga! Najbliższy piątek godz. 17, wszyscy idźmy do naszych świątyń, padnijmy na kolana w uniżeniu przed Bogiem i zawierzmy Stwórcy nie tylko Rosję, Ukrainę, Polskę, ale przede wszystkim nas samych! I POSTANÓWMY SZCZERZE WYPEŁNIAĆ WOLĘ BOGA I PRZESTRZEGAĆ JEGO PRZYKAZAŃ!
Zsyła na ziemię swoje polecenia,
a szybko mknie Jego słowo.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,
nie oznajmił im swoich wyroków.
Ps 147, 15. 19-20
Różne łańcuszki mkną po internecie. Niech to Boże słowo mknie do wszystkich serc i dotyka ich, przemienia oraz prowadzi do oczyszczenia i uświęcenia.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim». Mt 5, 17-19
Jedni będą wielcy w królestwie niebieskim, inni będą mali, a jeszcze inni mogą tam w ogóle nie trafić. Patrz sercem na słowa, które czytasz i idź za tym pasterzem, który nie śmie nawet znosić nawet najdrobniejszego przykazania, lecz całym sercem wypełnia je i uczy wypełniać.
Boże, kochany Ojcze, dziękuję za tak wielkie umiłowanie swoich dzieci. Dziękuję za cierpliwość do nas Polaków. Proszę Cię o łaskę otwartych serc moich rodaków, proszę o wewnętrzną skruchę, uniżenie i posłuszeństwo Twej woli dla wiernych świeckich, pasterzy i wszystkich kapłanów. Daj nam całkowitego oddania się Tobie przez Niepokalane Serce Maryi.
Maryjo, Królowo Polski, dziękuję za wyproszenie niezliczonych łask dla Polaków. Prowadź Mamo polskie rodziny i wszystkich Polaków do Twego Syna poprzez codzienny różaniec.
Św. Józefie, niedawno zakończyliśmy rok szczególnego przyzywania twego wstawiennictwa. Prosimy, pamiętaj o nas razem ze świętymi.
Wszystkim czytającym ten wpis NIECH BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY OJCIEC I SYN + I DUCH ŚWIĘTY.
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.
Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Mt 18, 21-35
