24 lutego 2024 roku
W tym dniu ważne były dla mnie poniższe treści z Pisma świętego:
,,W one dni mówił Mojżesz synom Izraela: ,,Jeżeli strzec będziecie rozkazań, które ja wam przykazuję, i czynić je będziecie, że będziecie miłowali Pana, Boga waszego, i chodzili wszystkimi drogami Jego, trzymając się Go, wytraci Pan wszystkie te narody przed obliczem waszym i posiądziecie je, chociaż są większe i mocniejsze niźli wy. Wszelkie miejsce, na które stąpi noga wasza, wasze będzie. Od puszczy i od Libanu, od rzeki wielkiej Eufratu aż do morza zachodniego będą granice wasze. Żaden nie stanie przeciwko wam, strach wasz i bojaźń puści Pan, Bóg wasz, na każdą ziemię, którą deptać będziecie, jako wam powiedział Pan, Bóg wasz”. Pwt 11, 22-25
,,W one dni modlitwę czynili wszyscy: kapłani, gdy się ofiara dokonywała, przy czym Jonata zaczynał, a inni odpowiadali. A modlitwa Nehemiaszowa takowa była: ,,Panie Boże, wszystkich stworzycielu, straszliwy i mocny, sprawiedliwy i miłosierny, który jesteś sam dobrym królem, sam szczodrobliwy, sam sprawiedliwy i wszechmocny i wieczny; który wybawiasz Izraela ze wszego złego; któryś uczynił ojców wybranymi i poświęciłeś ich, przyjmij ofiarę za wszystek lud twój izraelski, i zachowaj cząstkę twą i poświęć. Zgromadź rozproszenie nasze, wybaw tych, którzy są w niewoli u pogan, a wejrzyj na wzgardzonych, aby poznali poganie, żeś Ty jest Bóg nasz”. ( 2 Mch, 1, 23-27)
,,Zmiłuj się nad nami, Boże wszystkiego stworzenia, a wejrzyj na nas i ukaż nam światłość zmiłowania twego; i ześlij strach twój na pogan, którzy Cię nie szukali, aby poznali, iż nie ma Boga, jeno Ty, i żeby opowiadali wielkie dzieła twoje. Podnieś rękę twą na obce narody, aby oglądały moc twoją. Bo jakoś przed oczyma ich pokazał swą świątobliwość na nas, tak przed oczyma naszymi będziesz uwielbiony w nich, aby Cię poznali, iż nie masz Boga oprócz Ciebie, Panie. Wznów znaki i powtórz cuda! Uwielb rękę i prawe ramię! Wzbudź zapalczywość i wylej gniew! Zgładź przeciwnika i utrap nieprzyjaciela! Przyspiesz czas i pomnij na koniec, aby wysławiano dziwne dzieła twoje, Panie, Boże nasz”. (Mdr 36, 1-10)
,,Onych dni Anioł Pański zstąpił z Azariaszem i towarzyszami jego w piec i wyrzucił płomień ogniowy z pieca i uczynił jakoby wiatr z rosą przewiewający wśród pieca, a na zewnątrz płomień podnosił się na czterdzieści dziewięć łokci, a wypadłszy, spalił tych, co blisko pieca byli z pomiędzy Chaldejczyków, sług królewskich, którzy podniecali ogień. Ale ogień nie dotknął żadnego z trzech Hebrajczyków, żadnej szkody im nie uczynił ani żadnego zła. Wtedy Ci trzej jakby jednymi usty chwalili i wysławiali Boga w piecu, mówiąc:
,,Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych: i chwalebny i sławny na wieki (…)” (Dn 3, 47-52),,Bracia! Prosimy was karzcie niespokojnych, pocieszajcie małodusznych, podtrzymujcie niemocnych, cierpliwymi bądźcie dla wszystkich. Patrzcie, aby kto złem za złe komu nie oddawał, ale co dobre jest, to zawsze pilnie czyńcie jeden drugiemu i wszystkim. Zawsze się weselcie. Bez przestanku się módlcie. We wszystkim dzięki czyńcie, albowiem taka jest wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was wszystkich. Ducha nie gaście. Proroctw nie lekceważcie. A wszystkiego doświadczajcie; co dobre jest, tego się trzymajcie. Od wszelkiego rodzaju zła się wstrzymujcie. A sam Bóg pokoju niech was we wszystkim uświęci, aby cały duch wasz i dusza i ciało bez nagany na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa było zachowane”. (1 Tes 5, 14-23)
,,Onego czasu wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, brata jego, i wyprowadził ich na górę wysoką osobno. I przemienił się przed nimi. A oblicze jego rozjaśniało jako słońce, a szaty jego stały się białe jak śnieg. A oto ukazali im się Mojżesz i Eliasz, z Nim rozmawiający. A odpowiadając Piotr, rzekł do Jezusa: Panie! Dobrze jest nam tu być; jeśli chcesz, uczyńmy tu trzy przybytki, tobie jeden, Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich. A oto głos z obłoku mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie dobrze upodobałem, jego słuchajcie. A usłyszawszy uczniowie, upadli na twarz swoją, i bali się bardzo. I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł im: Wstańcie, a nie bójcie się. A podniósłszy oczy swe, nikogo nie widzieli, jeno samego Jezusa. A gdy zstępowali z góry, przykazał im Jezus, mówiąc: Nikomu nie powiadajcie widzenia, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie”. (Mt 17, 1-9)
