26 czerwca 2024 roku
W tym dniu ważne były dla mnie poniższe treści z liturgii słowa i liturgii godzin:
,,Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom”. Hbr 13, 7-9a
,,Arcykapłan Chilkiasz powiedział do pisarza Szafana: «Znalazłem księgę Prawa w świątyni Pańskiej». I dał Chilkiasz księgę Szafanowi, który ją czytał. Następnie pisarz Szafan poszedł do króla i zdał mu sprawę z tego zdarzenia w słowach: «Słudzy twoi wybrali pieniądze znajdujące się w świątyni i wręczyli je kierownikom robót, nadzorcom świątyni Pańskiej». I pisarz Szafan oznajmił królowi: «Kapłan Chilkiasz dał mi księgę» – i Szafan odczytał ją wobec króla. Kiedy król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł szaty.
Następnie król rozkazał kapłanowi Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Akborowi, synowi Micheasza, i pisarzowi Szafanowi, a także urzędnikowi królewskiemu, Asajaszowi: «Idźcie poradzić się Pana co do mnie, co do ludu i całego pokolenia Judy w związku ze słowami tej znalezionej księgi. Bo wielki gniew Pański zapłonął przeciwko nam z tego powodu, że nasi przodkowie nie słuchali słów tejże księgi, by spełniać wszystko, co jest w niej napisane».
Wtedy król polecił przez posłów, by zebrała się przy nim cała starszyzna Judy i Jerozolimy. I wszedł król do świątyni Pańskiej, a wraz z nim wszyscy ludzie z Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i prorocy oraz cały lud, od najmniejszych aż do największych. Odczytał głośno całą treść księgi przymierza, znalezionej w świątyni Pańskiej.
Następnie król stanął przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem Pańskim, że pójdą za Panem, że będą przestrzegali Jego poleceń, przykazań i praw całym sercem i całą duszą, że w czyn zamienią słowa tego przymierza, spisane w tejże księdze. I cały lud przystąpił do przymierza”. 2 Krl 22, 8-13; 23, 1-3,,Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw,
bym ich przestrzegał do końca.
Ucz mnie, bym przestrzegał Twego prawa
i zachowywał je całym sercem.
Prowadź mnie ścieżką Twoich przykazań,
bo radość mi przynoszą.
Nakłoń me serce do Twoich napomnień,
a nie do zysku.
Odwróć me oczy, niech na marność nie patrzą,
udziel mi życia przez swoje słowo.
Oto pożądam Twoich postanowień,
według swej sprawiedliwości zapewnij mi życie”. Ps 119,,Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę.
Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity”. J 15, 4a. 5b,,Wchodźcie przez ciasną bramę! Szeroka jest brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy nią kroczą. A jakże ciasna jest brama i wąska jest droga, która wiedzie do żywota, i jakże mała jest liczba tych, którzy ją odnajdują!
Strzeżcie się fałszywych proroków! Przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi. Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak to każde dobre drzewo rodzi dobre owoce, a złe drzewo złe owoce rodzi. Dobre drzewo nie może nie może przynosić złych owoców, a złe drzewo dobrych owoców. Każde drzewo, które nie rodzi dobrych owoców, zostanie wycięte i w ogień wrzucone. A więc po ich owocach macie ich poznać.” Mt 7, 15-20
Do powyższego fragmentu Pisma świętego ważny był dla mnie komentarz ks. Wujka:
,,W 13. Wchodźcie przez ciasną bramę. Przez ciasną drogę prawa przykazań Bożych wchodźcie do królestwa niebieskiego.
W 15. Strzeżcie się pilnie fałszywych proroków. Znaki fałszywych proroków te są. Pierwszy, jeśli się to nie stanie co prorokowali. Drugi, choćby się też stało co prorokowali: jeśli nową naukę przynoszą, której nie znali przodkowie naszy. Trzeci, jeśli sami idą nie będąc posłani. Jer 23, 21. J 10, 8. Rz 10, 15. Hbr 5, 4. Czwarty, jeśli wyszedłszy z nas, 1 J 2, 19, nie idą do pogan, aby je nawracali, ale zasię do nas, aby wiarę naszą psowali i wywracali. Dz 13, 10. Piąty, jeśli przychodzą w szatach owczych , to jest pod imieniem Pana Chrystusowem, Mt 24, 5, strojąc postawę prawdziwych proroków, i mając zawżdy gębie słowo Boże. Jer 28, 2 i 11, przemieniając się w apostoły Pana Chrystusowe, 2 Kor 11, 13, mając postawę nabożeństwa, 2 Tym 3, 5, przez łagodne mowy i błogosławieństwa, i obiecowanie osobnej nauki, światłości i wolności ewangelickiej, zwodząc serca prostych a niewinnych ludzi. Rz 16, 18. Szósty, jeśli, jako wilcy targają i rozpraszają na rozmaite sekty, ono stado, które Pan Chrystus sobie zebrał w jedno. J 10, 16. Dz 20, 29. Siódmy, z owoców tak nauki jako i żywota ich. Nauki, jeśli przeciwną naukę wnoszą tej, która jest przyjęta we wszystkim kościele Pana Chrystusowym, Rz 16, 17, który jest filarem i umocnieniem prawdy. 1 Tym 3, 15. Jeśli wprowadzają sekty dawno przeklęte i zatracone. 2 P 1. Owoce zasię żywota i obyczajów heretyckich są: Odstąpienie od wiary, i oderwanie od kościoła powszechnego. 1 Tym 4, 1. Niezgody między nimi. 1 Kor 3, 4. Nazwiska od mistrzów swoich nowych, Ap 2, 6. Ga 6, 12. 1 Kor 3, 4, od których je, miasto Chrześcijanów, Lutrami, Kalwinistami, Serwetany zowią. Nieustawiczność i niestatek w nauce. Nieposłuszeństwo ku przełożonym duchownym i świeckim. 2 Tyt 3, 2. Miłość samych siebie: Pycha i chluba z nauki i umiejętności nadewszystkie ojce i doktory święte. Fałszowanie Pisma świętego, co jest straszliwsza, odrzucenie wiela części jego, zwłaszcza gdzie im jest przeciwne. A toć są owoce wszystkim heretykom w obec pospolite. Sąć i inne osobniejsze, i właśniejsze heretykom czasów naszych: jako nierządne małżeństwa: gwałcenie ślubów i person Bogu oddanych: łupieztwa kościołów, świętokradztwa, samej wiary zalecanie: ochydzenie uczynków dobrych: powiadając, iż nie mają zasługi u Boga, a iż nie są do usprawiedliwienia i zbawienia potrzebne: a iż przykazanie Boże nie tylko jest ciężkie, ale i ku zachowaniu niepodobne. I wiele takich nauk kłamliwych na skazę wszelkiego życia pobożnego we wszystkich staniech prosto prowadzących.”
