Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim». Mt 5, 17-19
Gdy ktoś pozna Prawo Starego Testamentu, to naprawdę może rozboleć go głowa. Dla niektórych 10 przykazań sprawia już wielkie problemy. Przykazanie miłości do Bogu, ludzi i siebie samego również przeraża tak wielu. Dzieje się tak, gdy ktoś podchodzi do Bożego Prawa bez otwartego serca i przyjmuje je jako nakaz groźnego i nieosiągalnego Boga.
Natomiast, gdy ktoś wejdzie w żywą relacje z Jezusem, zatopi się w Jego miłości i pozwoli Mu prowadzić siebie, to wszystko nagle wydaje się prostsze, mimo że zewnętrznie może być bardzo trudno. Chrystus całym sobą wypełniał Prawo i pokazał nam, że z Nim i my damy radę!
Polecam jeszcze dzisiejsze czytanie, w którym Bóg poprzez Eliasza ukazuje swoją potęgę i wyższość nad wszelkimi bożkami.
Achab rozesłał polecenie wszystkim Izraelitom i zgromadził proroków na górze Karmel. Wówczas Eliasz przybliżył się do całego ludu i rzekł: «Jak długo będziecie chwiać się na obie strony? Jeżeli Jahwe jest prawdziwym Bogiem, to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu!» Na to nie odpowiedzieli mu ani słowa. Wtedy Eliasz przemówił do ludu: «Tylko ja sam ocalałem jako prorok Pański, proroków zaś Baala jest czterystu pięćdziesięciu. Wobec tego niech nam dadzą dwa młode cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego cielca i porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach, ale ognia niech nie podkładają!
Ja zaś oprawię drugiego cielca oraz umieszczę na drwach i też ognia nie podłożę. Potem wy będziecie wzywać imienia waszego boga, a następnie ja będę wzywać imienia Pana, aby się okazało, że ten Bóg, który odpowie ogniem, jest naprawdę Bogiem». Cały lud, odpowiadając na to, zawołał: «Dobry pomysł!»
Następnie w porze składania ofiary pokarmowej prorok Eliasz wystąpił i rzekł: «O Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela! Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja, Twój sługa, na Twój rozkaz to wszystko uczyniłem. Wysłuchaj mnie, o Panie! Wysłuchaj, aby ten lud zrozumiał, że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i Ty znów nawracasz ich serca». A wówczas spadł ogień od Pana i strawił żertwę i drwa oraz kamienie i muł, jak i też pochłonął wodę z rowu. Cały lud to ujrzał i padł na twarz, a potem rzekł: «Naprawdę Pan jest Bogiem! Naprawdę Pan jest Bogiem!» 1 Krl 18, 20-24. 36-39
Pan naprawdę jest Bogiem żywym, który wznieca ogień na ofiarę Twojego serca. Ten ogień nie spala, lecz ogrzewa i daje błogi pokój. Oddaj Mu wszystko i nie lękaj się. On jest i kocha całym Sobą. Ty także kochaj Go i pozwól Mu kochać innych poprzez Twoje serce.
Wszyscy, którzy idą za obcymi bogami,
pomnażają swoje udręki. Ps 16, 4a
Módl się także za tych, którzy idą za obcymi bogami i pomnażają swoje udręki. Opowiadaj im o żywym, jedynym prawdziwym Bogu oraz o pięknie kroczenia za Nim.
Kochany Boże, składam Ci w ofierze całego siebie. Moje ciało, duszę, serce, wolę oddaję Tobie. Wznieć ogień swojej miłości i rozpal mnie do jeszcze większego dawania siebie tam, gdzie Ty tego pragniesz.