Duszący brak przebaczenia

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Mt 18,21-35

Myślę, że wiele razy zastanawiałeś się, czy komuś przebaczyć. Co podpowiada Ci serce, gdy ktoś wyrządza Ci krzywdę? Czy nie masz problemu z tym, żeby w pełni przebaczyć i nie wypominać komuś jego błędów, którymi zranił Cię?
Jeśli dobrze zrozumiesz dzisiejszą Ewangelię, to zrobisz ogromny krok ku pełnej wewnętrznej wolności i nie będziesz miał większych problemów z brakiem przebaczenia.

Stań w roli Piotra, który pyta, ile razy ma przebaczać. Usłysz odpowiedź, że zawsze powinno się przebaczyć. Może zapytasz:dlaczego tak ma być? Idź dalej za słowami przypowieści.

Postaw się na miejscu dłużnika, który nie jest w stanie spłacić 10 tysięcy talentów. To kwota tak wielka, że przekracza całkowicie Twoje możliwości nawet, gdybyś najgorliwiej pracował do końca życia. W jednym momencie król mówi Ci, że cały ten dług jest darowany. Czujesz się tak, jakby tony ciężaru spadły Ci z pleców. Wracasz do domu w pełni wolny, czysty i lekki jak piórko. Nagle staje przed Tobą ktoś, kto zaciągnął u Ciebie dług stu denarów (dwie miesięczne pensje), a Ty nielitościwie dusisz go i wtrącasz do lochu braku przebaczenia. Dowiaduje się o tym król i przywołuje Cię do siebie. Usłysz dosadnie jego słowa: Sługo niegodziwy! To ja darowałem Ci tak wiele, a Ty nie potrafiłeś darować tak mało.

Podstaw sobie do tej sytuacji wszystkie momenty, w których błagałeś Boga o przebaczenie podczas spowiedzi. On darował Ci wtedy niewyobrażalny dług. Po czym Ty nie chciałeś (lub nadal nie chcesz) przebaczyć o wiele mniejszych krzywd, które wyrządzili Ci rodzice, nauczyciele, pracodawcy, przyjaciele, dzieci, mąż/żona. Jakim prawem czynisz się sędzią tych ludzi? Naśladuj miłosiernego Boga i mów swoim oprawcom o Jego miłości do każdego grzesznika. Nie duś nigdy więcej siebie i innych brakiem przebaczenia. To obecnie najbardziej trujący i zniewalający wewnętrznie ,,gaz”, przed którym trzeba chronić się.

Tu i teraz z miłości do Jezusa Chrystusa i mocą Jego miłości podejmij w sercu decyzję przebaczenia każdej osobie, o której pomyślisz. Powiedz: w imię Jezusa Chrystusa wyrzekam się braku przebaczenia i przebaczam mamie/tacie/dziecku itd. Zrób to wreszcie i nie bądź niegodziwym sługą, który sam korzysta z darowania długu i nie naśladuje swojego Pana w przebaczaniu i darowaniu win.

Panie Jezu, dziękuję Ci za łaskę pełnego przebaczenia wszystkim osobom, które skrzywdziły mnie w całym moim życiu. Błogosław tym osobom i bądź dla nich miłosierny. Prowadź ich do Siebie.

Polecam dzisiaj mocne załączniki:

oraz

Wielbi dusza moja Pana

Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Łk 1, 46-56

Czytaj dalej Wielbi dusza moja Pana

Przystanek Jezus 2018

Patrzcie i cieszcie się, ubodzy,
niech ożyje serce szukających Boga.
Bo Pan wysłuchuje biednych
i swoimi więźniami nie gardzi. Ps 69, 33-34

Czytaj dalej Przystanek Jezus 2018

Spragnieni miłości

Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: «Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?» A mówił to, wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co ma czynić. Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać». Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?» Jezus zaś rzekł: «Każcie ludziom usiąść». A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. J 6, 5-11

Czytaj dalej Spragnieni miłości

Życiowe przeszkody

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny». Mt 13, 18-23

Czytaj dalej Życiowe przeszkody