Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?» On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». Mt 9, 10-13
Odpowiedź na samotność
Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim rozmawiać. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą pomówić z Tobą». Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest Mi bratem, siostrą i matką». Mt 12, 46-50
Wyobraź sobie najbliższych Jezusa, którzy nie mogą z Nim porozmawiać… On cały czas jest pochłonięty byciem pośród ludzi i głoszeniem im Ewangelii… W pewnym momencie proszą, aby ktoś zawołał Jezusa… Jakże wielkie musi być ich zdziwienie, gdy słyszą, że rodziną Jezusa są wszyscy, którzy pełnią wolę Boga…
Spróbuj teraz zobaczyć siebie w tej scenie… Czy widzisz jak bardzo jesteś bliski Jezusowi?… Czy pełnisz Jego wolę?… Czy dzisiejsze Słowo jest odpowiedzią na Twoją samotność?… Czy w drugim człowieku dostrzegasz brata/siostrę w Chrystusie Panu?… Czy zależy Ci na drugim człowieku tak samo, jak na sobie?… Czy jesteś już człowiekiem prawdziwej wiary i miłości?
Panie Jezu, dziękuję Ci za to, że mogę należeć do Twojej rodziny… Dziękuję za umiłowanie pełnienia Twojej woli… Wiem, że wielokrotnie upadam, ale z radością pragnę zawsze wracać do Ciebie… Przy Tobie zawsze jest pełnia mojego szczęścia…
Lekarz inny niż wszyscy
On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Ps 103, 3-4.8
Światło miłosierdzia
Wiele znaków i cudów działo się wśród ludu przez ręce apostołów. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulice i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegały się wielkie rzesze do Jeruzalem, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia. Dz 5, 12a. 14-16
Obudź w sobie człowieka
Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził. J 5, 6-9