Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony. J 16, 7-11
Jezus mówi uczniom, że pożyteczne jest dla nich Jego odejście. Zapowiada Ducha Świętego, który przekona świat o grzechu, sprawiedliwości i sądzie. W mocy tego Ducha uczniowie pójdą na cały świat i będą widzieli wielkie rzeczy. Staną się narzędziami, poprzez które Bóg będzie działał niesamowite cuda.
Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi więzienia, aby ich dobrze pilnował. Ten, otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby.
O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik więzienia zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. «Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!» – krzyknął Paweł na cały głos.
Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz, rzekł: «Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?» «Uwierz w Pana Jezusa – odpowiedzieli mu – a zbawisz siebie i swój dom». Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu. Dz 16, 22-34
Wyobraź sobie Pawła i Sylasa w pretorium podczas biczowania, a potem w więzieniu zakutych w kajdany i wysławiających Boga. Kilka dni temu przeczytałem zdumiewające słowa, że królewskim berłem Jezusa był krzyż, a pałacem pretorium. Patrząc w tym kontekście na Pawła i Sylasa, to nie dziwne, że cieszyli się, że mogli dotknąć królewskiego berła krzyża i być na królewski ,,salonach” w pretorium.
Co stało się później? Czytałeś i może Twoja wyobraźnia nie nadąża za takimi tekstami. To jest właśnie życie w mocy Ducha Świętego, które Jezus obiecał i powiedział, że Jego odejście jest pożyteczne. Otwórz się więc na Ducha, który pragnie zstępować stale na Ciebie i prowadzić Cię w codzienności. Nie bój się krzyża i wtrącenia do współczesnych pretoriów. Uwielbiaj Boga w radości i w cierpieniu!
Duchu Święty, dziękuję za Twoją codzienną bliskość, natchnienia, owoce, dary i charyzmaty. Prowadź mnie, abym nie marnował nic z Twojego skarbca. Pragnę pełnić Twoją wolę na chwałę Trójcy Świętej.
Maryjo, napełniona Duchem Świętym, proszę, wstawiaj się za nami, abyśmy codziennie zapraszali Parakleta do swojego serca.
Św. Józefie, cichy Oblubieńcze Najświętszej Maryi Panny, Ty dałeś się poprowadzić Bożemu Duchowi, wypraszaj i nam tę łaskę w naszej ziemskiej pielgrzymce.
Wszystkim czytającym ten wpis NIECH BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY OJCIEC I SYN + I DUCH ŚWIĘTY.
Polecam także umacniające załączniki:
oraz