Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego. Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka, imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. «Eneaszu – powiedział do niego Piotr – Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!» I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Szaronu i nawrócili się do Pana.
Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: «Przyjdź do nas niezwłocznie».
Piotr poszedł z nimi, a gdy przybył, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do zwłok i rzekł: «Tabito, wstań!» A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy, i ujrzeli ją żywą. Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie, i wielu uwierzyło w Pana. Dz 9, 31-42
Ależ piękne są te Dzieje Apostolskie. Takie historie można czytać i czytać. Niesamowicie Duch Święty działał przez Piotra. Ileż w nim było wiary i odwagi. A jeszcze tak nie dawno wypierał się swego Mistrza. Teraz jest przepełniony Bożą mocą i w imię Chrystusa dokonuje olbrzymich cudów. Ludzie widzący te znaki nawracają się i zaczynają mocno wierzyć.
Panie Jezu, daj nam dzisiaj tak wierzących i odważnych świadków!
To Duch daje życie; ciało na nic się nie zda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą». Jezus bowiem od początku wiedział, którzy nie wierzą, i kto ma Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli nie zostało mu to dane przez Ojca». Od tego czasu wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym». J 6, 63-69
To Duch Święty daje Ci życie Boże. Otwieraj się na Niego i wszystkie najgłębsze natchnienia. Idź za Jego głosem. Konsultuj z kierownikiem duchowym to, co słyszysz w sercu. Pozwól poprowadzić się Bogu, a wiele pięknych znaków może Jezus uczynić przez Ciebie dla swojej chwały. Uważaj także na pokusy niewiary i odejścia od Jezusa, Kościoła, wspólnoty. Dokąd pójdziesz? Gdzie znajdziesz słowa życia wiecznego i bezpieczne prowadzenie? Trwaj mocno przy Panu i Jego Kościele.
Panie Jezu Chryste, który stale dajesz mi słowa życia wiecznego, dziękuję za łaskę wiary w te słowa. Czyń przeze mnie te znaki, które pragniesz, aby ludzie nawracali się do Ciebie i na nowo mocniej uwierzyli. Niech się dzieje Twoja wola.
Maryjo, kochana Mamo, która obserwowałaś pięknie rozwijający się Kościół i mężnych Apostołów, proszę, wstawiaj się za ludźmi Kościoła, aby jeszcze mocniej otworzyli się na działanie Ducha Świętego i wielkie znaki ku nawróceniu serc.
Wszystkim czytającym ten wpis NIECH BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY OJCIEC I SYN + I DUCH ŚWIĘTY.
Dzisiaj w załączniku będzie o ważnym czynniku otwierającym drogę cudów.
oraz