Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną».
I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!» Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe». Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!» Mt 26, 36-42
Spójrz na powyższy obraz z Ewangelii w kontekście dzisiejszego święta Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Jezus, który stał się jednocześnie Kapłanem i Ofiarą, odczuwał po ludzku lęk przed śmiercią. Prosił swoich najbliższych o modlitwę w tych ostatnich dniach. Cały oddawał się Ojcu w gorących modlitwach. W końcu zwyciężył w sercu i powiedział: NIECH SIĘ STANIE TWOJA WOLA!
Ta wola Boża przyniosła zbawienie wszystkim ludziom, wszystkich czasów. Każdy, kto chce mieć udział w tej niepojętej Ofierze z Ciała Chrystusa, może dostąpić zbawienia i żyć na wieki z Jezusem. Wielkim głupstwem i brakiem miłości byłoby nie przyjęcie takiego daru…
Przyznam się, że na moim obrazku prymicyjnym ze święceń kapłańskich jest cytat z dzisiejszej Ewangelii. Czasami wstydziłem się tego, że napisałem: Panie oddal ode mnie ten kielich, wszakże nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie. Bałem się, że ludzie nie zrozumieją moich intencji. Niby zostaję kapłanem, a daję cytat o oddaleniu kielicha. Tak naprawdę słowa: nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie, były kluczowe w moim pójściu za Chrystusem na drodze kapłaństwa. To one pomogły mi pokonać lęk przed kapłaństwem.
Dzisiaj jestem wzruszony, że w takie święto jest ta scena z Ewangelii. Teraz po 10 latach kapłaństwa głębiej zdaję sobie sprawę z tego, że ja na wzór Chrystusa także mam być kapłanem i ofiarą. Mam codziennie składać swoje życie (czas, pragnienia, marzenia itp.) w ofierze dla Boga i ludzi. To czasami wydaję się być zbyt trudne. Ale tak jak Jezus dał radę, tak samo i każdy ziemski kapłan jest podtrzymywany przed Boga i Jego łaskę. O ile tylko współpracuje z łaską i naprawdę chce być kapłanem oddanym całym sercem. O to trzeba stale modlić się dla wszystkich kapłanów.
Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. Rdz 22, 9-13
Odkąd poznałem ten fragment, to podziwiam heroizm Abrahama. Oddać dla Boga swojego ukochanego syna. Ofiarować go choćby w sercu, a jakby trzeba było to i fizycznie. To jest coś nie do opisania. Taką ofiarę, któż potrafiłby uczynić? Jedynie Bóg Ojciec z własnego Syna…
Przeto Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Hbr 10, 5-7. 9b
Ciało Chrystusa wydane za świat – nowa ofiara. Każdego dnia możesz pójść do Kościoła, aby przyjąć do serca to Ciało. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, w jak wielkim Misterium bierzesz udział? Uobecnienie Męki, Śmierci i Zmartwychwstania na Eucharystii to naprawdę WIELKA TAJEMNICA WIARY! Proś o łaskę wiary dla siebie i ludzi.
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich,
o czym Ty wiesz, Panie. Ps 40, 10
Każdy kapłan ma misję głoszenia Bożej miłości i sprawiedliwości. Nie może powściągać warg, gdy dzieje się zło. Ma głosić Królestwo Boże zawsze i wszędzie. Oby tak współcześni kapłani mieli taką wewnętrzną siłę do bycia odważnymi głosicielami Ewangelii. Ludzie tak bardzo tego potrzebują.
Jezu Chryste, Najwyższy i Wieczny Kapłanie, jestem bardzo słaby i nędzny i wiele razy nie uniosłem wielkości kapłaństwa, którym mnie obdarowałeś. Jednak ufam Tobie, że poprowadzisz mnie każdego dnia, abym mógł na Twój wzór stać się darem ofiarnym dla Ciebie i ludzi.
Dzisiejsze załączniki pomogą Ci nabrać szacunku do kapłaństwa:
oraz
oraz