Jak utrzymać pokój serca podczas uderzenia fali hejtu?

Jezus powiedział do tłumów: «Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przesiadujących na rynku dzieci, które głośno przymawiają swym rówieśnikom: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie zawodziliście”. Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny». Mt 11, 16-19

Za pewne wielokrotnie ktoś próbował podciąć Ci skrzydła, gdy robiłeś coś dobrego. W dzisiejszym świecie nie brakuje hejterów, którzy żywią się ludzkim nieszczęściem. Podobnie było za czasów Jezusa. Dlatego też dzisiejsze słowa z Ewangelii są wciąż aktualne.

Co robić, gdy wylewa się na Ciebie fala hejtu? Czy walczyć z tymi pogubionymi ludźmi? Jak przebić się do tych chorych i nigdy nie zaspokojonych umysłów? Myślę, że Ci ludzie nie spotkali jeszcze żywego Boga. Jeśli znasz takie osoby, to pokaż im Jezusa – odwieczną Prawdę. Uczyń to każdą postawą miłości i przebaczenia wobec tych biednych ludzi. Nie walcz nigdy oko za oko ząb za ząb. To strasznie wyniszcza obie strony. Zapraszaj stale Jezusa do swojego serca. On zrozumie Cię najlepiej. Zaufaj Mu, że umysły Twoich przeciwników przemienią się w swoim czasie. Na tą chwilę umacniaj się Bogiem i pogłębiaj swoją relację z Nim.

Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraela: «Jam jest Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz. O, gdybyś zważał na me przykazania, stałby się pokój twój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Iz 48, 17-18

Wewnętrzny pokój w człowieku jest niezależny od zewnętrznych ataków. Niestety mało kto ma w sobie tyle pokory, żeby być odpornym na ataki szalejącego zła. Jezus od zawsze był wzorem opanowania w trudnych sytuacjach. Zawierzaj Mu siebie oraz tych, którzy są miotani nienawiścią.

Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.
Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana,
a droga występnych zaginie. Ps 1, 1-4. 6

Panie, tylko z Tobą jestem w pełni szczęśliwy!