Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?» Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?»
Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka». Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię». Mt 21, 23-27
Wyobraź sobie Jezusa, który ma 33 lata i naucza w świątyni. Słuchają go arcyważni ludzie oraz starsi i doświadczeni życiowo. Wydaje się nawet zasadne pytanie skierowane do Chrystusa, jakim prawem naucza i czyni znaki. Jednak ciekawscy nie uzyskują odpowiedzi, ponieważ ich serca nie są na to gotowe.
Widać to, gdy kombinują, jak odpowiedzieć Jezusowi na Jego pytanie. Są dotkliwie obnażeni. Obawiają się zarzutów Jezusa, gdyby uznali chrzest Janowy, że jest z nieba. Lękają się tłumów, gdyby go nie uznali. I tak wychodzi cała ich bieda. Odpowiadają bezradnie NIE WIEMY. Tym samym poddają się. Nie pozostaje im nic tylko uznać wyższość Chrystusa i Jego mądrości.
Popatrz teraz na swoje życie. Czy nie jesteś podobnym kombinatorem, który raz boi się zarzutów, a innym razem lęka się tłumów i tak żyjesz nie zawsze w zgodzie ze sobą, sumieniem, przykazaniami i wolą Bożą?
Może czas uznać wyższość Jezusa, poddać się Jego nauce i być prawdziwie sobą bez względu na społeczne konsekwencje. Nie przywiązuj się do tego świata, ponieważ on nie trwa wiecznie. Natomiast Królestwo niebieskie czeka na Ciebie. Zmierzaj tam śmiało i odważnie idąc śladami Zbawiciela.
Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: Wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło. Lb 24, 17a
Będąc tu na ziemi widzisz Go najbliżej, gdy kapłan stoi przed Tobą z Komunią świętą i mówi: Ciało Chrystusa. Uciesz się tą chwilą. Powiedz Amen i wróć z Nim do ławki. Pokornie podziękuj. Po czym pielęgnuj w sercu głęboką relację z Nim.
Panie Jezu, dziękuję Ci za Twoją bliskość. Pokornie poddaje się Twojej woli we wszystkim. Moja mądrość jest niczym względem Twojej. To Ty masz słowa życia wiecznego!
Maryjo, Stolico Mądrości, prowadź mnie pokornie do coraz głębszego umiłowania mądrości Twojego Syna.