ŁASKA KRZYŻA C. D. #10

5 września 2022r.

Złożyłem zawiadomienie na policji. Niestety główny gospodarz miejsca nie złożył zawiadomienia, w zamian podzielił się z kimś informacją, że jest w kontakcie z moim prześladowcą.

6 września 2022r.

Byłem u pasterza. Opowiedziałem o zdarzeniu. Mówiłem także o spotkaniu z kapłanami po zdarzeniu oraz ich postawie. Zapytałem wprost, komu podlegam i kto mi wyznaczy zadania. Usłyszałem: ,,ja księdzu wyznaczę zadania”. Pytałem także o utrzymanie. Usłyszałem, że mam iść do kapłana odpowiedzialnego za te kwestie.

8 września 2022r.

Poszedłem do kapłana, do którego miałem zgłosić się w sprawach finansowych. Usłyszałem, że on nie wie, o co chodzi. Pomyślałem ze smutkiem, że od 22 czerwca 2022 roku (dzień otrzymania nominacji) nie znaleziono rozwiązania na moje utrzymanie…

9 września 2022r.

Napisałem do pasterza, że byłem u wskazanego kapłana, a ten był zaskoczony. Dodałem, że jestem zdezorientowany i cierpliwie czekam.

Ok. połowa września 2022r.

Zostałem zaproszony na rozmowę do kapłana, który przyjmował postawy nieprzychylne mojej osobie. Próbował nakierowywać mnie na moje błędy. Sugerował, że została mi odebrana Wspólnota Sychar. Odnosił się także krytycznie do mojego celebrowania Mszy świętej.

(Z czasem było jeszcze nie jedno spotkanie, na którym ten kapłan negatywnie odnosił się do mojego celebrowania Mszy świętych oraz głoszenia audiencji w środę. Raz mówił tak przy drugim kapłanie, który w większości przytakiwał, a raz nawet dodał od siebie: ,,albo ty masz tak mocną psychikę, albo ty niedługo pękniesz.” Jeden z tych kapłanów przyznał także, że gdy oglądał moją Msze to miał wrażenie, że jest to celebryckie sprawowanie Mszy świętej.)

20 września 2022r.

Byłem ponownie u kapłana odpowiedzialnego za sprawy finansowe. Usłyszałem, że mam opłacać sobie ZUS samodzielnie i będzie mi to zwracane. Tego dnia, po niespełna miesiącu posługi wypłacono mi kilkaset złoty tytułem/zadaniem, że mam celebrować za te pieniążki kilkanaście Mszy świętych. Powiedziano także, że to tak na początek współpracy. Usłyszałem jeszcze: ,,zobaczymy jak się księdza sprawa potoczy”. Wyszedłem zmieszany. Nie wiedziałem, o jaką sprawę chodzi. Postanowiłem, że więcej tam nie pójdę, jeśli ktoś nie określi normalnych warunków posługi. Poczułem, że moja godność jako osoby i kapłana nie jest uszanowana.

Ciąg dalszy nastąpi…

Nie martwcie się

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego – miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie! Dlatego powiadam wam: Nie martwcie się o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom podniebnym: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?

Kto z was, martwiąc się, może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się martwicie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele polne, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, ludzie małej wiary?

Nie martwcie się zatem i nie mówcie: co będziemy jedli? co będziemy pili? czym będziemy się przyodziewali? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie martwić się będzie. Dosyć ma dzień każdy swojej biedy». Mt 6, 24-34

Czytaj dalej Nie martwcie się

Ciekawe narzędzie do łowienia ludzi

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy? Jeśli w zarządzaniu cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze?

Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!» Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego. Powiedział więc do nich: «To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych». Łk 16, 9-15

Czytaj dalej Ciekawe narzędzie do łowienia ludzi

Bogaty u Boga

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?» Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?” Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga». Łk 12, 13-21

Czytaj dalej Bogaty u Boga

Świątynni bankierzy

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie». J 2, 13-18

Czytaj dalej Świątynni bankierzy