Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi». Mk 10, 28-31
Jezus wypowiada powyższe słowa po scenie z bogatym młodzieńcem, który nie chciał rozdać swoich dóbr i pójść za głosem powołania. Spójrz na dumnego Piotra, który mówi, że opuścił wszystko i poszedł za Chrystusem. W odpowiedzi Apostoł słyszy, że będzie miał wielką rodzinę i wiele domów, ale będą towarzyszyły mu prześladowania. Jednak najwspanialszą nagrodą ma być życie w Królestwie Bożym. Pierwszy Nauczyciel daje jeszcze jedną ważną przestrogę o tych, którzy będą uważali się za najważniejszych, a staną się ostatnimi.
Popatrz na swoje życie. Czy jesteś gotowy oddać wszystko Panu Bogu? Nie ważne, czy jesteś osobą samotną, czy żyjesz w małżeństwie. W każdej chwili swojego życia możesz powiedzieć Jezusowi TAK i powiedzieć: króluj w moim sercu, życiu i posługuj się mną tak, jak chcesz. Oddaję Ci mój dom, rodzinę, znajomych. Posyłaj mnie z Dobrą Nowiną w te miejsca, które dla mnie wybierzesz. Pozwól mi mężnie znosić cierpienia i wszelkie prześladowania dla Twojego imienia. Niech moje życie, dzień po dniu, stanie się ofiarą miłą Tobie;
Kto zachowuje Prawo, mnoży ofiary, a kto zważa na przykazania, składa ofiary biesiadne. Kto świadczy dobrodziejstwa, jakby przynosił ofiary z najprzedniejszej mąki, a kto daje jałmużnę, jakby składał ofiarę uwielbienia. Odejście od zła jest miłe Panu, a odejście od niesprawiedliwości jest jak ofiara przebłagalna. Nie pokazuj się przed Panem z próżnymi rękami, wszystko to bowiem czyni się według przykazania. Dar ofiarny sprawiedliwego namaszcza ołtarz tłustością, a przyjemny jego zapach unosi się przed Najwyższego. Ofiara męża sprawiedliwego jest miła, a pamiątka z niej nie pójdzie w zapomnienie.
Chwal Pana hojnym darem i nie umniejszaj pierwocin rąk twoich! Przy każdym darze twarz rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę! Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje, hojnie, na miarę swych możliwości, ponieważ Pan jest tym, który odpłaca i siedem razy więcej odda tobie. Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej, ponieważ Pan jest sędzią, który nie ma względu na osoby. Syr 35, 1-12
Chwal Pana hojnym darem… Jak dotychczas wyglądały Twoje ofiary dla Boga? Może to było 2 zł na tacę w niedzielę i w ciągu zwykłego dnia 2 min na modlitwę. Myślę, że stać Cię na większy wysiłek. Jeśli Jezus naprawdę będzie królował w Twoim sercu, to codziennie znajdziesz okazję do jakiejś ofiary dla Niego. Może to być dłuższa modlitwa, dobry uczynek, rozmowa o wierze i nadziei z kimś pogrążonym w smutku, czytanie Pisma świętego, adoracja, upomnienie z miłością jakiegoś grzesznika, pochylenie się nad ubogim, jakaś jałmużna na szczytny cel itd. Każdego dnia masz dziesiątki okazji do dawania siebie Bogu. Zaczynaj zawsze od swojego najbliższego otoczenia w domu. To w nim masz podtrzymywać Boże światło poprzez Twoje czyste serce gotowe do pomagania.
Panie Jezu, dziękuję za to, że dałeś mi łaskę zostawienia wszystkiego i pójścia za Tobą. Wiem, że to jest wielka odpowiedzialność. Jedynie w Tobie pokładam nadzieję, że wytrwam w gorliwości i miłości do końca moich ziemskich dni.
oraz