Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». Łk 2, 22-35
Ciekawie brzmią słowa: Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Oczywiście chodziło o wypełnienie przepisów Prawa. Bóg Ojciec dobrze znał Jezusa 🙂
Pomyśl teraz, w jaki sposób współcześni rodzice mogą przedstawiać swoje dzieci Panu. Myślę, że zanim przyjdą do chrztu świętego, to powinni jeszcze przed poczęciem potomstwa, prosić pokornie o dar nowego życia, jeśli taka jest wola Boża. Każde nowe dzieciątko jest DAREM, a nie czymś, co się po prostu należy. Potrzeba tutaj dużej pokory ze strony współczesnych rodziców względem Stwórcy.
Oczywiście rodzice mogą przedstawiać Bogu swoje marzenia względem potomstwa. Jednak ostatecznie mają poddawać się woli Bożej. Kolejnym ważnym momentem przedstawiania dziecka Bogu jest czas narodzin. W takiej chwili wielu rodziców błaga Boga o szczęśliwe rozwiązanie. To także jest piękna postawa zawierzania Panu Bogu losów dziecka.
Wreszcie jest moment chrztu świętego. Niestety wielu rodziców wydaje się przynosić dziecko do chrztu, ponieważ tak nakazuje tradycja. Boli serce, gdy rodzice obiecują wychować dziecko po chrześcijańsku, a sami pierwsi nie dają przykładu takiego życia. Tutaj potrzeba ogromnego nawrócenia i uświadamiania, czym jest chrześcijańskie wychowanie w rodzinie i MOCNY APEL O DAWANIE PRZYKŁADU życia modlitwą i sakramentami.
Kolejnymi momentami, w których rodzice wyjątkowo przedstawiają swoje dzieci Bogu, są sakramenty pokuty i pojednania, Pierwszej Komunii świętej, bierzmowania i ślubu. Oczywiście tutaj znowu nie można ograniczyć się do obrzędowości. Potrzeba do tych sakramentów stałego przygotowania NAJPIERW W RODZINIE (poprzez pogłębione życie sakramentalne). Rodzice powinni DUŻO ROZMAWIAĆ Z DZIEĆMI o Bogu, Kościele, wierze, sakramentach. Płakać mi się chce, gdy widzę, jak silne akcenty stawia się w rodzinie na naukę, pracę, pieniądze, a pomija się FUNDAMENTALNĄ SPRAWĘ WIARY.
Dzisiaj polecam mocną lekcję wiary, która wybrzmiewa w czytaniach:
I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Pan okazał Sarze łaskawość, jak to obiecał, i uczynił jej to, co zapowiedział. Sara stała się brzemienną i urodziła sędziwemu Abrahamowi syna w tym właśnie czasie, jaki Bóg wyznaczył. Rdz 15, 5-6; 21, 1-2
Jeśli uwierzysz Bogu i Jego miłości, to także Twoje potomstwo rozrośnie się niczym piękne drzewo genealogiczne, na którym nie zabraknie wspaniałych osób, patriotów, świętych, męczenników za wiarę itd.
Dzięki wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza.
Dzięki wierze Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: «Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo». Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen jest wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, na podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Hbr 11, 11-12. 17-19
Dzięki wierze i Ty przejdziesz wszystkie życiowe próby. Gdy prawdziwie w sercu oddasz swoje dzieci Bogu i pomożesz im wypełniać wolę Bożą, to czeka Cię wielkie błogosławieństwo.
Na wieki pamięta o swoim przymierzu,
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
przysiędze danej Izaakowi. Ps 105, 8-9
Oby tak wszystkie małżeństwa pamiętały o przymierzu z Bogiem i o swojej przysiędze małżeńskiej. Ileż rodzin byłoby PRAWDZIWIE szczęśliwych, gdyby Bóg był najważniejszy w ich sercach i codziennych postawach.
Święta Rodzino, oddaję Ci wszystkie współczesne rodziny i błagam o świętość dla nich. Niech silna wiara będzie w ich sercach, a Boże błogosławieństwo niech spoczywa na nich, aby byli światłem dla wszystkich rodzin, które jeszcze nie poznały Chrystusa.