Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!» Mt 13, 1-9
Wyobraź sobie Jezusa, który wychodzi nad jezioro. Bardzo szybko pojawiają się tłumy słuchaczy, do których Chrystus przemawia w przypowieściach. Wskazuje różne rodzaje serc, na które padają Boże słowa. Zachęca do pełnej otwartości na Jego naukę oraz trwania w niej mimo różnych przeszkód i doświadczeń. Takim sercem jest żyzna gleba, na której wyrastają wielkie owoce. Dalej Jezus sam tłumaczy przypowieść o siewcy;
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny». Mt 13, 18-23
Jakie jest Twoje serce? Z pewnością już wiele lat słuchasz Chrystusa. Popatrz na owoce swojego życia. Czy Boże Słowo wydało już efekty w Twoim życiu? Jakie to są owoce? Nazwij je. Może przyjąłeś konkretne sakramenty, które dały Ci wzrost wiary. Tak samo może być z regularnym przystępowaniem do spowiedzi i Komunii świętej. To jeden z najwspanialszych owoców. Zauważ także całe dobro, które Bóg zdziałał w Twoim życiu poprzez wiarę przekazywaną przez dziadków, rodziców, księży i katechetów, którzy z pewnością także karmili się Słowem Bożym. Postanów dzisiaj, że Ty także zaczniesz dzielić się z ludźmi wielkim skarbem wiary, który Bóg złożył w Twoim sercu. Otwórz się na łaskę jeszcze bardziej, aby Bóg mógł poprzez Ciebie zasiewać nowych świadków Jezusa Chrystusa.
Tak mówi Pan: «Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa». Iz 55, 10-11
Panie, uczyń moje serce zawsze otwartym na Twoje słowo. Uzdolnij mnie także do dzielenia się skarbem wiary, który złożyłeś w moim wnętrzu poprzez wielu wspaniałych ludzi oraz karmienie się sakramentami. Pragnę być Twoim narzędziem dla powiększania Królestwa Bożego.