Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na obiad. Poszedł więc i zajął miejsce za stołem. Lecz faryzeusz, widząc to, wyraził zdziwienie, że nie obmył wpierw rąk przed posiłkiem. Na to Pan rzekł do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste». Łk 11, 37-41
Na zewnątrz możesz dawać Bogu bardzo wiele, a wewnątrz możesz wszystko zachowywać dla siebie. Spróbuj dzisiaj rozważyć słowa Jezusa o wewnętrznej jałmużnie. Czy potrafić oddać Bogu całe swoje wnętrze?
Czy potrafisz pomodlić się szczerze słowami pieśni:
Wszystko Tobie oddać pragnę
i dla Ciebie tylko żyć!
Chcę Cię Jezu kochać wiernie
dzieckiem Twoim zawsze być!
Ref.:
Serce moje weź, niech Twą śpiewa cześć,
serce moje, duszę moją, Panie Jezu weź!
Wszystko Tobie oddać pragnę
od najmłodszych moich lat.
Pomóż Jezu by mnie nie zwiódł
pokusami swymi świat.
Wszystko Tobie oddać pragnę,
w duszy czuję święty żar.
To Ty dajesz dziecku swemu
Twojej łaski Boży dar.
Panie Jezu, WSZYSTKO Tobie oddać pragnę i dla Ciebie tylko żyć!
Maryjo, proszę, wstawiaj się za mną, abym był cały dla Jezusa.