16 kwietnia 2024 roku ciąg dalszy
W tym przeczytałem ważne dla mnie treści w książce pt. ,,Golgota a życie dzisiejsze”:
,,Jeżeli więc Komunia św. codziennie dawała nie tylko moc i ulgę w tak strasznych cierpieniach, jak męczeńskie tortury, ale nawet uczucie rozkosznej radości, to czemuż my, tak samo chrześcijanie szukamy w naszych codziennych biedach i strapieniach ulgi i pomocy gdzieindziej i w czem innem,… a nie w Komunji świętej..?
Jakżeż Bóg, Ten Najlepszy Bóg, Który się przecież Ojcem zwać każe (,,Ojcze nasz…”), może nam pomagać, czy nawet cuda czynić, gdy pociechy szukamy nie u Niego, nie w Eucharystji, ale… w alkoholu itd.
Nigdy sobie nie damy rady z kłopotami życia, gdy się bez częstej Komunji św. obywać będziemy.
Wielu ludzi, z pośród katolików, dręczy to pytanie: ,,czy ja będę zbawiony?”
Odpowiedź na to pytanie, ogromnie ważne i doniosłe, znajdziemy w Piśmie św. w Ewangel. Św. Jana 6-70 – czytamy tam:
,,Nadchodziła właśnie Pascha, uroczystość żydowska. A gdy Jezus oczy podniósł, ujrzał, iż rzesza bardzo wielka ku Niemu nadciąga, rzecze do Filipa: Skąd zakupimy chleba, by ci posilić się mogli? To zaś mówił, by go wystawić na próbę. Sam bowiem wiedział co miał czynić. Filip Mu odrzekł: Za dwieście denarów nie starczy dla nich chleba, by każdy z nich choć trochę otrzymał. Odzywa się doń Andrzej… brat Szymona Piotra: Jest tu jedno pacholę, które ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to znaczy dla tylu?
Jezus jednak rzekł: Każcie ludziom usiąść, – na miejscu zaś owem było dużo trawy: porozsiadali się więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy. Jezus zaś wziął chleby, a złożywszy dzięki rozdał siedzącym, podobnież i z ryb, ile kto chciał.
A gdy się nasycili, rzecze do uczniów swoich: Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nie zaginęły. Zebrali przeto z pięciu chlebów jęczmiennych i napełnili dwanaście koszów ułamkami, które pozostały po tych, co jedli.
A ludzie owi, co na cud patrzyli, który Jezus zdziałał, mówili: Ten jest naprawdę Prorokiem, Który ma przyjść na świat.
Jezus tedy widząc, że mieli zamiar przyjść, by porwać Go i okrzyknąć Go królem, usunął się znowu na górę sam Jeden…
Nazajutrz rzesza, która pozostała na drugim brzegu, przekonała się… że Jezusa ani też Jego uczniów tam nie ma, wsiedli do łódek i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa.
A znalazłszy Go na drugim brzegu morza, pytali Go: Mistrzu, kiedy tu przybyłeś?
Jezus zaś odezwał się do nich i rzekł:
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście znaki oglądali (czyli cuda), ale dlatego, iżeście jedli chleb i najedli się.
Zdobywajcie nie pokarm, który przemija, ale który trwa na żywot wieczny, jakiego wam udzieli Syn Człowieczy: Jego to bowiem Ojciec-Bóg uwierzytelnił.
Mówił tedy doń: Cóż mamy czynić, aby pełnić dzieła Boże? Jezus odezwał się i rzekł: To jest dzieło Boże, abyście wierzyli w Tego, Którego On posłał.
Rzekli tedy do Niego: Cóż więc za znaki Ty czynisz, abyśmy widzieli i uwierzyli w Ciebie? Cóż działasz?
Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jako napisano: ,,Chleb z nieba dał im pożywienie”.
Jezus więc przemówił do nich: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec Mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem Chleb Boży zstępuje z nieba i daje światu życie.
Panie – rzekli do Niego – dawaj nam wciąż tego chleba. A Jezus rzekł im: Jam jest Chleb Żywota!
Kto przychodzi do Mnie, nie będzie łaknął, a kto wierzy we Mnie, nigdy pragnął nie będzie…
Wszystko cokolwiek daje Mi Ojciec, przyjdzie do Mnie: A tego, kto przychodzi do Mnie, precz nie odtrącę, bo zstąpiłem z nieba nie na to, by czynić Swoją Wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał… To jest bowiem wolą Ojca Mego, Który Mnie posłał, aby każdy, kto patrzy na Syna i weń wierzy, miał żywot wieczny i abym Ja go wskrzesił w dzień ostateczny.
Szemrali tedy na Niego Judejczycy, iż powiedział: ,,Jam jest chleb żywy, Którym z nieba zstąpił”…
Wtedy Jezus odpowiedział i rzekł: Nie szemrajcie między sobą!… Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto wierzy we Mnie, ma żywot wieczny.
Jam jest chleb żywota.
Ojcowie wasi jedli na pustyni mannę – i pomarli.
Ten jest chleb, Który z nieba zstępuje, aby nikt nie umarł, kto Go pożywa.
Jam jest chleb żywy, Którym z nieba zstąpił: Ktoby pożywał Tego Chleba, żyć będzie na wieki: A chleb, który Ja dam, jest Ciało Moje…
Spierali się więc Judejczycy ze sobą, mówiąc: Jakże Ten może dać nam Ciało Swe na pokarm?
Jezus zaś rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli nie będziecie pożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będzie mieli żywota w sobie… Albowiem Ciało Moje prawdziwe jest pokarmem, a Krew Moja prawdziwie jest napojem. Kto pożywa Ciało Moje i pije Krew Moją, ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”.