Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi». Mk 10, 28-31
Powyższe słowa nie muszą odnosić się tylko do kapłanów i osób konsekrowanych. Można iść za Bogiem na maksa także w małżeństwie. Jest przecież mnóstwo wspólnot, w których osoby świeckie dają wspaniałe świadectwo poświęcenia się dla Ewangelii. Prawdą jest, że ludzie oddani Bogu w każdym wymiarze swojego życia, otrzymują już stokroć więcej już tu na ziemi oraz później w niebie. Ten zysk jest w postaci nieopisanej, wewnętrznej radości oraz w wielu wspaniałych ludziach, których poznaje się na ewangelicznej drodze.
Niestety istnieje wielkie zagrożenie dla takich osób. Diabeł nie śpi i często idzie obok takich ludzi. On wbija ich w wielką pychę. Pozwala napawać się sukcesami duszpasterskimi oraz pięknymi nawróceniami, które dzieją się przez konkretną posługę. W pewnym momencie w kimś może zrodzić się poczucie, że to od niego wszystko zależy. O takich właśnie osobach Jezus mówi dzisiaj, że będąc pierwszymi staną się ostatnimi. Niezwykle ważna jest codzienna modlitwa o pokorę, która jest ochroną przed podstępami diabła. Sam kiedyś zlekceważyłem tę modlitwę i w pewnym momencie zobaczyłem jak łatwo dałem ograć się z największemu kłamcy. W jednym momencie poczułem się całkowicie nagi i szybko padłem na kolana przed Bogiem. Od tamtej pory codziennie proszę o pokorę.
Dzisiaj warto skorzystać także z mądrości Syracha:
Kto świadczy dobrodziejstwa, jakby przynosił ofiary z najprzedniejszej mąki, a kto daje jałmużnę, jakby składał ofiarę uwielbienia. Odejście od zła jest miłe Panu, a odejście od niesprawiedliwości jest jak ofiara przebłagalna. Nie pokazuj się przed Panem z próżnymi rękami, wszystko to bowiem czyni się według przykazania. Dar ofiarny sprawiedliwego namaszcza ołtarz tłustością, a przyjemny jego zapach unosi się przed Najwyższego. Ofiara męża sprawiedliwego jest miła, a pamiątka z niej nie pójdzie w zapomnienie. Chwal Pana hojnym darem i nie umniejszaj pierwocin rąk twoich! Przy każdym darze twarz rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę! Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje, hojnie, na miarę swych możliwości, ponieważ Pan jest tym, który odpłaca i siedem razy więcej odda tobie. Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej, ponieważ Pan jest sędzią, który nie ma względu na osoby. Syr 35, 2-12
Już wiesz, jak składać przyjemną ofiarę Bogu. Nie myśl nigdy, że przekupisz Boga jałmużną lub konkretnym czynem miłosierdzia. Wszystko rób z miłości do Stwórcy i nie czekaj na odpłatę. On odda Tobie w swoim czasie. Nawet ciesz się, gdy nie widzisz wielkich sukcesów. Wtedy nie wpadniesz w paskudną pychę, która w jednym momencie może przekreślić najpiękniejsze dzieła.
Panie, Ty znasz moje skłonności do pychy. Błagam Cię, przyoblecz mnie w łaskę pokory. Jestem świadom tego, że całe dobro w moim życiu i posłudze pochodzi od Ciebie. Tobie oddaję chwałę we wszystkim!
Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje, a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie». Ps 50, 23
Dzisiejsze załączniki dadzą Ci dużo siły:
oraz
oraz