10 listopada 2023 roku
Tego dnia ważne były dla mnie słowa z św. Pawła:
,,A On mi odpowiedział: ,,Dość ci łaski mojej! Bo moc w słabości dochodzi do pełni”. Nader chętnie więc chlubić się będę, raczej z mych słabości, aby moc Chrystusowa spoczęła na mnie. Dlatego mam upodobanie w słabościach moich, w poniewierkach, w potrzebach, w prześladowaniach i uciskach dla Chrystusa. Bo gdy jestem słaby, wtedy mocny jestem”. 2 Kor 12, 9-10
Ważny był dla mnie również fragment z żywotu św. Andrzeja Awelini:
,,Tak wysoko zajaśniał cnotami doskonałego kapłana i biegłością w przewodniczeniu duszom do wyższej doskonałości powołanym, że mu Arcybiskup neapolitański powierzył główny duchowny zarząd wszystkich klasztorów żeńskich w tej stolicy. Nie w każdem zastał on ścisłe zachowanie ustaw i karności zakonnej, lecz ją wszędzie w krótkim czasie przywrócił, naraziwszy się przez to nie tylko na wiele trudów, lecz na największe ze strony złych ludzi prześladowania, oszczerstwa i obelgi. Raz nawet, życie jego było wystawione na niebezpieczeństwo. Dwóch, najętych przez pewnego niegodziwego młodzieńca zbójców, natarło na niego, chcąc go przeszyć sztyletami. Andrzej według swego zwyczaju wezwał na pomoc Matki Bożej, i zbrodniarze ci, zadawszy mu tylko dwie rany w twarz, uciekli, odepchnięci jakąś siłą niewidzialną. Święty Andrzej był oblicza bardzo nadobnego: rany te zeszpeciły go zupełnie, z czego gdy się inni smucili, on się serdecznie radował, i zaniedbując umyślnie leczenie blizn pozostałych, jeszcze je widoczniejszymi uczynił na zawsze. I drugą razą, prawie cudownie uszedł ręki zbrodniarza, którego nienawiść ściągnął na siebie spełniając wiernie i śmiało, swój obowiązek kapłański”.
Ważna była dla mnie także antyfona na rozpoczęcie Najświętszej Ofiary:
,,Pan zawarł z nim przymierze pokoju, i ustanowił go pasterzem, aby posiadł godność kapłańską na zawsze”.
11 listopada 2023 roku
Tego dnia ważna była dla mnie antyfona na rozpoczęcie Najświętszej Ofiary:
,,Ustanowię sobie kapłana wiernego, który będzie postępował według mego serca i pragnienia”.
Bardzo pomocna była również Liturgia Słowa:
,,Bracia:
Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, Pryskę i Akwilę, którzy za moje życie nadstawili karku i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie Kościoły nawróconych pogan. Pozdrówcie także Kościół, który się zbiera w ich domu.
Pozdrówcie mojego umiłowanego Epeneta, który należy do pierwocin złożonych Chrystusowi przez Azję. Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra. Pozdrówcie Andronika i Juniasa, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia, którzy się wyróżniają między apostołami, a którzy przede mną przystali do Chrystusa. Pozdrówcie umiłowanego mego w Panu Ampliata. Pozdrówcie współpracownika naszego w Chrystusie, Urbana, i umiłowanego mego Stachysa.
Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym! Pozdrawiają was wszystkie Kościoły Chrystusa.
Pozdrawiam was w Panu i ja, Tercjusz, który pisałem ten list. Pozdrawia was Gajus, który jest gospodarzem moim i całego Kościoła. Pozdrawia was Erast, skarbnik miasta, i Kwartus, brat”. Rz 16, 3-9. 16. 22-24,,Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.
Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy? Jeśli w zarządzaniu cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze?
Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!»
Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego.
Powiedział więc do nich: «To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych»”. Łk 16, 9-15
Zwróciłem uwagę także na pewne słowa bł. Kardynała Stefana Wyszyńskiego z 9 lipca 1955 roku:
,,A przecież po ludziach, dla których nie istnieje różnica między prawdą a kłamstwem, można się wszystkiego spodziewać. Nie mogę pojąć, jak system zmuszający do okłamywania obywateli przez urzędników nie lęka się tego, że ta sprawność kłamania, ta ,,cnota” kłamania kiedyś będzie użyta przeciwko mocodawcom”.
Tego dnia ważne były dla mnie słowa rotmistrza Witolda Pileckiego:
,,Gdybyż swe serce można było dać (…) wszystkim ludziom. I gdybyż z tego wynikła dla nich jakaś prawdziwa korzyść (…) serca bym nie żałował. (…)”
Zaciekawił mnie także fragment z książki o rotmistrzu Witoldzie Pileckim, w którym były słowa Instrukcji podpisanej w imieniu generała Andersa:
,,Należy uświadomić społeczeństwo, jak groźny jest zamach na podstawowe czynniki kultury narodowej, przy wykorzystaniu których wsączone są w społeczeństwo czynniki moralnego rozkładu. Na pierwszy plan wybija się tutaj zagadnienie obrony instytucji rodziny, jako podstawy pielęgnowania tradycji życia narodowego oraz wychowanie narodowe młodzieży. Stąd wynika wyjątkowa rola i wyjątkowy obowiązek, obciążający duchowieństwo, nauczycielstwo oraz działaczy społecznych. Specjalną troską i opieką należy otoczyć wszelkie organizacje młodzieżowe, w pierwszym rzędzie harcerstwo, stowarzyszenia kulturalno-oświatowe, zrzeszenia na gruncie gmin wyznaniowych, nie zapominając o stowarzyszeniach mających za cel utrzymanie młodzieży w dobrej kondycji fizycznej. Wobec zamierzonych przez rząd komunistyczny reform szkolnych największej wagi nabiera oddziaływanie domu rodzinnego jako odtrutka przeciwko demoralizacji młodzieży”.
Ważne były dla mnie także słowa z książki o rotmistrzu Pileckim:
,,10 grudnia 1947 r. oskarżonych ,,zaznajomiono” (tak zanotował śledczy por. Marian Krawczyński) z materiałami śledztwa i zostało ono zamknięte”.
