W imię Prawdy! C. D. 22

18 lipca 2023 roku

Celebrowałem Najświętszą Ofiarę ze zmarłym już ojcem Vadakkelem, który był duchowym ojcem Kaplicy Wieczystej Adoracji w Jedlni Kolonia. Gdy ojciec dowiedział się, jak zostałem potraktowany, to z wielką serdecznością zaprosił mnie na kolację i wysłuchał całej prawdy na temat pobicia i traktowania mnie w miejscu świętym. Był poruszony i podkreślał, że Bóg ma plan.

21 lipca 2023 roku

Otrzymałem odpowiedź z Sądu Metropolitalnego w Krakowie na moje zawiadomienie dotyczące prześladowcy nr 2. Dowiedziałem się, że wymieniony sąd nie zajmie się sprawą, ze względu na brak kilku informacji, które bez problemu można było otrzymać od podanego w piśmie proboszcza tego prześladowcy, który także był zawiadomiony i nie odpisał do dzisiaj, mimo że był o to proszony na piśmie. Sąd nie poprosił mnie także o wysłuchanie i o dowody… Wyrażono jedynie ubolewanie, że ataki chuligańskie na moją osobę są bardzo smutnym obrazem upadku moralnego w naszej Ojczyźnie. Wyrażono mi braterskie umocnienie i polecono udanie się do prokuratury. Ponownie poczułem się odrzucony przez kolejną instytucję. Ktoś jest jakby dziwnie chroniony, a mnie można bić, niszczyć publicznie i nie ma reakcji ani ze strony państwa, ani ze strony już dwóch Sądów Kościelnych, na terenie których mieszkają prześladowcy.

Tego dnia przyszło mi zobaczyć łzy i cierpiącą dusze kogoś, kto ubolewał nad postawami tych, którzy powinni świecić przykładem.

Wysłałem także pismo do Sądu Kościelnego diecezji radomskiej o odwołanie jednego z sędziów w mojej sprawie, ponieważ obawiałem się o stronniczość tego sędziego z racji konkretnej postawy wobec mojej osoby w minionym roku.

22 lipca 2023 roku

Zaprzyjaźniona osoba powiedziała mi, że łączą jej się kropki w całej mojej sytuacji i zaczyna widzieć więcej.

Ciąg dalszy nastąpi…

W imię Prawdy! C. D. 20

10 lipca 2023 roku

Otrzymałem pismo z kurii, w którym była propozycja przekazania mi środków pieniężnych za miniony rok. Propozycja była w moim odczuciu poniżająca i przedstawiona tak, że nawet ciężko było nazwać ją zadośćuczynieniem.

Odebrałem także listy od Zarządu Fundacji Płomień Eucharystyczny oraz prezesa tej fundacji. Dowiedziałem się z nich między innymi, że:
– na bieżąco odbywały się rozmowy z osobami wykazującymi zachowania niepożądane w kaplicy.
– Zarząd Fundacji dowiedział się dopiero 28 czerwca 2023 roku o moim braku środków do godziwego życia.
– Zarząd nie zobowiązywał się do nagrywania i udostępniania moich konferencji oraz, że transmisja i serwer, na których są nagrania i strona nie są własnością Fundacji.
– Nie informowałem Zarządu o zajściach, więc nie mogli sprawnie interweniować.
– Nadużyłem ambonę do załatwienia osobistych spraw i wyrażenia osobistych poglądów.
– Już 22 czerwca 2023 roku Zarząd podjął decyzję o wydaniu oświadczenia w sprawie pobicia.
– Dawałem komuś porady niezgodne z Ewangelią.
– Ks. prezes Fundacji spotkał się z prześladowcami nr 1, 2 i 3.
– Akt agresji w kaplicy był aktem agresji przeciwko mojej osobie, a nie kapłaństwu. Dlatego nie były poinformowane media.
– Ks. Prezes nie interpretował sytuacji z dnia 17 czerwca 2023 roku jako znieważenia miejsca świętego.
– Przyczyniłem się do zamętu w funkcjonowaniu kaplicy.

Pod pismem Zarządu zabrakło podpisów. Było jedynie wydrukowane: Zarząd Fundacji Płomień Eucharystyczny.

Czytając takie treści, opadały ręce. Jednak nie zamierzałem przestać w dociekaniu prawdy dotyczącej niszczenia mnie w świętym miejscu i to na oczach Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Otrzymałem od pasterza propozycje terminów spotkań, na warunkach o jakie prosiłem, aby bezpiecznie dotrzeć.

W imię Prawdy! C. D. 15

28 czerwca 2023 roku – środa (jedenasty dzień po pobiciu)

Tego dnia wysłałem następujące pisma:

1) Zawiadomienie do Sądu Kościelnego Diecezji Radomskiej w sprawie prześladowcy nr 2.
2) Zawiadomienie do Sądu Metropolitalnego w Krakowie w sprawie prześladowcy nr 2.
3) Prośbę o interwencję do proboszcza prześladowcy nr 2.
4) Prośbę do pasterza o udzielenie ważnych dla mnie informacji dotyczących mojej sprawy.

Tego dnia na porannej Mszy świętej pojawiła się myśl, aby podczas wieczornej konferencji wygłosić całą prawdę na temat nękania mnie przez prześladowcę nr 2 oraz jego wspólników w prześladowaniu mnie. Konferencja miała być dalszym ciągiem z encykliki Veritatis Splendor (Blask Prawdy). Na ten konkretny dzień konferencji wypadał tytuł SUMIENIE A PRAWDA. Pomyślałem, że doskonale ten tytuł wpisuje się w to, co chcę wygłosić i św. Jan Paweł II nie obrazi się, że ogłoszę prawdę w trosce o Jezusa w Najświętszym Sakramencie, kapłaństwo i zaprzestanie zgorszenia.

Link do konferencji z tego dnia: https://rumble.com/v2ww474-sumienie-a-prawda.html

29 czerwca 2023 roku – czwartek (dwunasty dzień po pobiciu)

Usunięto wszystkie moje kazania i konferencje na stronie www.adoracja.pl bez podania przyczyny. Administrator przeniósł kazania pozostałych księży na stronę: www.adoracja.pl/video/ Wiele osób było oburzonych i zaczęło pisać maile do Fundacji Płomień Eucharystyczny. Podobno nie otrzymali odpowiedzi.

 Może kiedyś przyjdzie czas na publiczne przeproszenie za takie traktowanie kapelana Kaplicy Wieczystej Adoracji oraz ludzi, którzy chcieli i mieli prawo słuchać moich kazań.

Ciąg dalszy nastąpi…

W imię Prawdy! C. D. 14

26 czerwca 2023 roku ciąg dalszy…

Po wysłaniu pism, pojechałem do bliskich.

Tego dnia dostałem smsem wyznaczony dzień i godz. spotkania w kurii. Odpisałem grzecznie, że wysłałem już pisma, w których wyjaśniam wszystko.

Ktoś próbował wymusić na mnie, żebym pojechał albo oddzwonił. Mimo to wiedziałem, że najpierw mają dojść listy i spotkanie będzie na specjalnie przygotowanych, bezpiecznych warunkach, ponieważ sytuacja jest nadzwyczajna. Jeśli ktoś tego nie rozumie, to prędzej czy później zrozumie.

Były jednak osoby, które starały się zadbać o moje bezpieczeństwo i jestem im za to bardzo wdzięczny.

TEGO DNIA JEDEN Z KAPŁANÓW ZAPROPONOWAŁ MI W WIADOMOŚCI DYŻUR POJEDYNCZEJ ADORACJI W KAPLICY OD GODZ. 1-4.
W SYTUACJI ZAGROŻENIA ŻYCIA I ZDROWIA PO POBICIU I GROŹBACH, TO MÓGŁ BYĆ PRAWDZIWY OGRÓJEC ZE SCHWYTANIEM I UPROWADZENIEM. CHYBA JESZCZE JEDNAK NIE JEST TEN CZAS.

Słowo Boże z tego dnia:

,,Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!»” Mt 7, 13-14

,,Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie,
kto zamieszka na Twej górze świętej?
Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie
i mówi prawdę w swym sercu.” Ps 15, 1-2

27 czerwca 2023 roku – wtorek (dziesiąty dzień po pobiciu)

Próbowałem trochę odespać, ale nie wyszło. Zamiast tego był czas na modlitwę i pisanie tego dziennika. Co życie dalej pokaże? Bóg wie. Mi pozostało trwać przy Nim i głosić prawdę.

Tego dnia zostały wysłane kolejne pisma, między innymi do prokuratury krajowej.

Ciąg dalszy nastąpi…

W imię Prawdy! C. D. 13

26 czerwca 2023 roku – poniedziałek (dziewiąty dzień po pobiciu)

Tego dnia podjąłem radykalne kroki w celu ochrony swojego życia i zdrowia.

Zależało mi tego dnia, aby wysłać najważniejsze listy:

1 – do księdza biskupa z kilkunastoma pytaniami dotyczącymi ostatniego roku. W pytaniach powoływałem się na poszczególne kanony Kodeksu Prawa Kanonicznego. Tak mi przyszło postudiować w mojej nowej sytuacji zarówno stary jak i nowy kodeks prawa kanonicznego. Przydało się. W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem.

2 – do ks. biskupa zawiadomienie na prześladowcę nr 1 o możliwości popełnienia przestępstwa z poszczególnych kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego. W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem.

3 – do Kurii Diecezji Radomskiej o podanie, jakie informacje na mój temat przekazywali komukolwiek. W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem. (Nie otrzymałem odpowiedzi do dzisiaj).

4 – do miejscowego ks. proboszcza, a zarazem fundatora Fundacji Płomień Eucharystyczny z prośbą o pomoc w zapewnieniu bezpieczeństwa w kaplicy. W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem. (Nie otrzymałem odpowiedzi do dzisiaj).

5 – do Sądu Kościelnego Diecezji Radomskiej zawiadomienie na prześladowcę nr 1. W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem. (Otrzymałem odpowiedź 31 lipca 2023 roku w piśmie będącym odpowiedzią na kilka pism. Z odpowiedzi zrozumiałem, że moje zawiadomienie nie zostało rozpatrzone jako zawiadomienie, lecz jako materiał w mojej sprawie, który dołączono do tajnych akt. Czyli miałem zrozumieć, że nie będzie podjęcia sprawy prześladowcy nr 1 mimo zawiadomienia? Dlaczego?)

6 – do księdza Prezesa Fundacji Płomień Eucharystyczny z prośbą o przekazanie kazań i konferencji ze strony www.adoracja.pl W piśmie była zawarta prośba o pisemną odpowiedź z wyznaczonym terminem. (Nie otrzymałem do dzisiaj odpowiedzi na to pismo).

ZAZNACZYŁEM W PISMACH, ŻE Z DNIEM 26 CZERWCA 2023 ROKU W ZWIĄZKU Z ZAISTNIAŁĄ SYTUACJĄ, PROSZĘ O KONTAKTOWANIE SIĘ ZE MNĄ JEDYNIE DROGĄ OFICJALNĄ W FORMIE PISEMNEJ PRZESYŁANEJ POCZTĄ.

Powody tej decyzji były bardzo proste:
1 – Jestem w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia. Moi oprawcy są na wolności.
2 – Nie ufam nikomu w Kurii Diecezji Radomskiej.
3 – Nie ufam Zarządowi Fundacji Płomień Eucharystyczny.

Dlaczego? Oto nie wszystkie powody:

Czerwiec 2022 roku – Prześladowca nr 1 wchodzi na moją Msze i stoi na pewniaka w pierwszej ławce. Nie wytrzymuje i wchodzi do zakrystii ze swoim monologiem. Kończy wulgarnie nie patrząc na księży i dzieci.
W wiadomości zapowiada mi działania na moją niekorzyść tak, abym wylądował u emerytów.

5 sierpnia 2022 roku – Prześladowca nr 1 zajeżdża nabuzowany na motorze na teren parafii, kiedy ja akurat jestem na zewnątrz, jakby mnie obserwował i wymusza rozmowę. Potem atakuje mnie w ruchu drogowym. Akcja była jak w filmach kryminalnych.

24 sierpnia 2022 roku – ks. prezes Fundacji Płomień Eucharystyczny zdradza się wobec mnie ze swoim bardzo negatywnym podejściem do mojej osoby, gdy mówi mi bezprawnie, abym nie siadał do konfesjonału.

29 sierpnia 2022 roku – dziwne spotkanie z pasterzem i dwoma kapłanami naciskającymi na moją konfrontację z prześladowcą nr 1. Ponadto sugerują, że mam się doszkolić w spowiadaniu.

4 września 2022 roku – pół godziny przed umówionym spotkaniem z wyżej wymienionymi kapłanami, pojawia się prześladowca nr 1 w kaplicy, gdy leżę krzyżem. Człowiek nęka mnie i zniesławia. Potem rozmawia z nim dwóch kapłanów. Po czym ci księża przychodzą do mnie z grobowymi minami, ale już po pół godziny śmieją się równo. Pomyślałem: ,,z kim ja mam do czynienia?”. Daniel w jaskini lwów…

Połowa września – pasterz mówi mi, że wyznaczy mi zadania w miejscu posługi, w którym już byłem od 25 sierpnia. Mówi także, że stara nominacja jednego z kapłanów na kapelana sióstr jest już nieaktualna. Jednak ewidentnie zainteresowany kapłan i prezes zachowują się jakby była ważna.

Połowa września 2022 roku – Jestem zaproszony do ks. prezesa pod przykrywką pomocy, a wciska mi kolejne szpileczki i insynuuje, że coś u mnie jest nie tak.

Druga połowa października – do wrogów dołącza prześladowca nr 2 i idzie ze swoją narracją, jak tornado wszędzie, gdzie się da .

8 listopada 2022 roku – jestem wezwany do Kurii. Wsiadam do samochodu, a do garażu podchodzi prześladowca nr 1. Skąd wiedział o dniu, godzinie i formie spotkania? Jeszcze pokazał mi zegarek i pomachał. NIGDY WIĘCEJ UMAWIANIA SIĘ Z KURIĄ PRZEZ SMSY!!!

15 listopada 2022 roku  – w godzinie mojego dyżuru w konfesjonale szuka mnie 3 mężczyzn: prześladowca nr 1, nr 3 i nr 4. Gangsterka pierwsza klasa. W Kaplicy Wieczystej Adoracji wejść we dwóch do konfesjonału i grozić księdzu, a trzeci otwiera drzwi i pyta, czy jechać po chłopaków. Wcześniej ciągnęli za klamkę w części mieszkalnej, aż jedna z sióstr otworzyła i powiedziała, gdzie jestem. Wiem, że ta siostra mnie nie lubiła, ale żeby aż tak.
Tego dnia dwóch prześladowców zapowiedziało mi, że niedługo nie będę księdzem.

Styczeń/Luty 2023 rok – ktoś mnie uprzedza, jaki zamach na moje kapłaństwo planuje prześladowca nr 2 będący w kontakcie z prześladowcą nr 1 i nr 3. Ostrzegam biskupa i nie słyszę podpowiedzi, co mam robić.

15 luty 2023 roku – dostaje dekrety o rozpoczęciu dochodzenia wstępnego oraz o zakazie spowiedzi. Pisma były już przygotowane na stole jak wchodziłem. Nie było możliwości obrony.

16 luty 2023 roku – dochodzi do mnie informacja, że ktoś ważny w dniu 15 lutego 2023 roku powiedział do kogoś mi bliskiego, że nie jestem Kapelanem Kaplicy Wieczystej Adoracji. Pomyślałem: co tu jest grane? Jeden z kapłanów zamieszanych w sprawę wysypał się pisząc, że nie jestem kapelanem i może przekonał innych (w tym kogoś ważnego) do czegoś, co było nieprawdą…

6 marca 2023 roku – jeden z kapłanów pracujących w kurii powiedział do kilkunastu osób, że pogubiłem się i choćby 100 osób stanęło w mojej obronie to i tak będę osądzony na podstawie oskarżenia jednej osoby.

30 marca 2023 roku – dzwoni do mnie prywatnie ksiądz z sądu kościelnego i namawia, żeby przekonać ludzi, aby nie zbierali podpisów pod listem poparcia mojej osoby, bo to nie będzie korzystne dla sprawy.

5 czerwca 2023 roku – ks. prezes wyznacza mi Msze w 3 kolejne soboty.

17 czerwca 2023 roku – druga z wyznaczonych sobót, na pewniaka przychodzą do kaplicy prześladowca nr 1 i prześladowca nr 5 (ojciec prześladowców nr 3 i 4). Prześladowca nr 1 dokonuje brutalnego pobicia mnie i wychodzi sobie legalnie z prześladowcą nr 5. Ks. prezes nigdy nie dokonał żadnego zgłoszenia na policję możliwości popełnienia przestępstwa w kaplicy. Czy to jest przypadek? Bóg oceni!

Od 25 sierpnia 2022 roku do 26 czerwca 2023 roku – zarówno Kuria jak i Fundacja Płomień Eucharystyczny nie zadbały o środki na moje utrzymanie i na zaspokojenie moich potrzeb życiowych, a także bym mógł wynagrodzić osoby, których pomocy potrzebuję.

26 czerwca 2023 roku – dziewiąty dzień po pobiciu Fundacja Płomień Eucharystyczny i Kuria nie dają: komunikatu o pobiciu oraz apelu o modlitwę wynagradzającą za akty wandalizmu w miejscu świętym.

Dzisiaj jestem już mądrzejszy i odważniejszy do walki o prawdę. Byłem barankiem teraz będę lwem na świadectwo prawdzie i dla oczyszczenia Kościoła Radomskiego. Niech się dzieje wola Boża. Bez modlitwy tak wielu, a zwłaszcza margaretek nie dałbym rady. Dziękuję za wszystkie cierpienia i ofiary, bóle, jakie ludzie ofiarują za mnie. Ja także ofiaruję wszystko za kapłanów i w wielu innych intencjach. Polecam Bogu także prześladowców.

Ciąg dalszy nastąpi…