Do Ciebie wznoszę me oczy, który mieszkasz w niebie. Ps 123, 1
Od lat uwielbiam wznosić swoje oczy ku niebu… To właśnie tam wypatruję swojego domu u boku kochającego Ojca… Lubię wyobrażać sobie, że On patrzy na mnie, błogosławi mi i pomaga w drodze do Niego… Uwielbiam także wznosić swoje ręce ku Niemu… To gest uwielbienia, w którym oddaję Mu chwałę…
Zachęcam Cię dzisiaj, abyś podczas niedzielnego spaceru spojrzał w niebo i porozmawiał ze swoim Ojcem… Oddaj Mu chwałę za to, że żyjesz, masz co jeść, za ludzi, których masz wokół siebie, za wszelkie dobro, którego doświadczasz…
Ja dziękuję dzisiaj także za słowa, które wypowiedział do św. Pawła:
Wystarczy ci mojej łaski. 2 Kor 12, 9
Wiem, że nie zawsze umie dostrzec wszystkie łaski Boga… Pewnie każdego dnia jest ich tysiące… Ufam natomiast słowom, które wypowiedział do św. Pawła… Głęboko wierzę w to, że nigdy nie zabraknie mi Jego łaski… Chwała Tobie Panie!