W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!» Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?» I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: «Wyciągnij rękę!» Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa. Łk 6, 6-11
Wyobraź sobie powyższą scenę. Zobacz Jezusa pełnego miłości i miłosierdzia. Zwróć uwagę, jak On patrzy na człowieka z uschłą ręką. Wejdź sercem w Jego współczucie i pragnienie uzdrowienia. Pochyl się także nad tym biednym, niepełnosprawnym człowiekiem. Niestety pojawiają się także uczeni i faryzeusze, którzy są pełni podstępu, zazdrości i zawiści. Oni szukają tylko sposobności do przyłapania Jezusa na złamaniu prawa. Aż ciężko wyobrazić sobie ich szał po uzdrowieniu biednego człowieka. Jak można być tak ślepym na miłość i dobroć Boga?
Tak już w życiu jest, że jedni idą prawdziwie za Jezusem, widzą więcej i kochają mocniej, a drudzy nie idą za Nim lub czynią to tylko na pozór, a ich serce zaślepia coraz większa pycha. Poproś dzisiaj Boga, aby pomógł Ci dostrzegać wszystkich cierpiących, niepełnosprawnych na ciele, sercu i umyśle. Błagaj także o odwagę do pomagania im mimo sprzeciwu otoczenia, które trwa w bierności i nie chce, aby ktoś wyłamywał się i był dla nich wyrzutem sumienia. Stań się prawdziwym narzędziem w rękach Boga.
Takim niezwykłym narzędziem był św. Paweł, który odkrył w Jezusie najwspanialszy skarb. On po prostu zauroczył się prawdziwą, bezinteresowną miłością Boga i zaczął wcielać ją w życie;
Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, została teraz objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały. Jego to głosimy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka przedstawić jako doskonałego w Chrystusie. Po to właśnie się trudzę, walcząc Jego mocą, która potężnie działa we mnie. Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mnie osobiście, aby ich serca doznały pokrzepienia, aby przez miłość wyuczeni, osiągnęli pełnię zrozumienia, w całym jego bogactwie, i głębsze poznanie tajemnicy Boga – Chrystusa. W Nim wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte. Kol 1, 26-2,3
Może i Ty odkryjesz dzisiaj w Jezusie swój największy skarb. Zaproś Go po raz kolejny do swojego serca. Ono naprawdę jest pełne blasku tylko wtedy, gdy ma w sobie Chrystusa;
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim,
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
W każdym czasie
Jemu ufaj, narodzie.
Przed Nim wylejcie wasze serca,
Bóg jest naszą ucieczką. Ps 62, 6-7. 9
Panie, dziękuję za to, że codziennie pozwalasz mi odkrywać na nowo Twoją miłość do mnie i całego świata!