Jezus, nauczając rzesze, mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie». Mk 12, 38-44
Niedawno usłyszeliśmy w Ewangelii, że Bóg zna nasze serca. I tak dzisiaj serca uczonych w Piśmie zostały obnażone. Ich życie na pokaz (nawet długie modlitwy) gotuje im surowy wyrok podczas sprawiedliwego sądu Bożego. Zamiast być pierwszymi, którzy całym sercem lgną do Boga, gdyż dotykają Go w słowie Bożym, to oni zagubili żywą i pokorną relację z Panem. O, jakże biedne są ich serca.
Za to bardzo bogata jest uboga wdowa, która całkowicie zdaje się na Boga i ufa Mu bezgranicznie. Jej przykład jest zapamiętany w historii ludzkości już prawie dwa tysiące lat. Czy widzisz teraz logikę Jezusa? Czy Ty także chcesz dokonać coś równie wielkiego, jak ta wdowa?
To idź dzisiaj do świątyni i nie tyle szukaj skarbony np. na biednych (choć warto szukać i być hojnym Syr 3, 30), lecz wpatruj się w SKARBIEC SERCA JEZUSA. Zauważ Go w tabernakulum i na ołtarzu. Złóż całe swoje serce, plany i marzenia. Uczyń to z miłością i oddaj się bez reszty Bogu. Proś o łaskę kroczenia według Jego woli z całą pokorą i ufnością.
Prorok Eliasz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!» Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa – tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».
Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię». Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się, zgodnie z obietnicą, którą Pan wypowiedział przez Eliasza. 1 Krl 17, 10-16
Kolejna wdowa oddała wszystko i zaufała. Bóg wynagrodził jej ufność. Tak samo może być w Twoim życiu. Nie bój się zaufać. Jezus nigdy nie przestanie troszczyć się o Ciebie.
Bóg wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych. Ps 146, 6c-7
Przestań być więźniem siebie, swoich planów i myśli. Szukaj woli Bożej i bądź spokojny o dziś, jutro i każdy dzień.
A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują. Hbr 9, 27-28
Panie Jezu, oczekuje Ciebie. Czekam z tęsknotą. Teraz mam Ciebie tak blisko w codziennej Eucharystii, słowie Bożym, adoracji, drugim człowieku. Wiem jednak, że przyjdziesz w swojej chwale i zaspokoisz w pełni oczekujące serca.
Maryjo, kochana Mamo, dziękuję za codzienne prowadzenie do Twego Syna. Proszę, ucz mnie kochać całym sercem i duszą mojego Pana i Zbawiciela.
Św. Józefie, kochany opiekunie, prowadź mnie w najczystszej miłości, ufności i oddaniu.
Wszystkim czytającym ten wpis NIECH BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY OJCIEC I SYN + I DUCH ŚWIĘTY.
oraz
oraz