Piotr i Jan, uwolnieni, przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. A ci, wysłuchawszy tego, wznieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: «Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, Ty przez Ducha Świętego powiedziałeś ustami sługi Twego, Dawida: „Dlaczego burzą się narody i ludy knują daremne spiski? Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi”.
Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły. A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa». Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże. Dz 4, 23-31
Spróbuj wejść sercem w obraz z Dziejów Apostolskich. Zobacz radość uwolnionego Piotra i Jana. Zobacz, jak dzielą się tym, że arcykapłani i starsi grożą im i sprzeciwiają się głoszonej nauce o Jezusie. Zauważ, że nie jest to zwykle żalenie się, lecz opisanie trudnej sytuacji, po której następuje płomienna modlitwa wszystkich uczniów. Popatrz na słowa ich modlitwy;
Oni pokornie błagają o odwagę do głoszenia Ewangelii. Apostołowie w modlitwie uznają prawdę, że to Bóg wyciąga rękę, uzdrawia i dokonuje znaki i cuda w imię Jezusa Chrystusa. Jakże ważne jest to przypomnienie, że Apostołowie nie swoją mocą czynią wielkie rzeczy.
Jaka jest reakcja Boga na modlitwę uczniów? Zadrżało miejsce, w którym byli zebrani, a Duch Święty napełnił ich serca. Czy Twój dom kiedyś zadrżał pod wpływem modlitwy całej rodziny? A może chociaż Twoje serce zadrżało i doświadczyłeś, że Duch Święty prawdziwie przyszedł do Ciebie i napełnił Cię potrzebnymi darami, owocami i charyzmatami. Nie przestawaj nigdy zapraszać Go do swojego serca. Pamiętaj, że stale potrzebujesz Jego pomocy.
Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim». W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego». Nikodem powiedział do Niego: «Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?»
Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha». J 3, 1-8
Zobacz ciekawość Nikodema. On jako dostojnik żydowski, członek Sanhedrynu, przychodzi ukradkiem do Jezusa. Delikatnie uznaje niezwykłość Chrystusa. W odpowiedzi słyszy, że trzeba mu narodzić się na nowo. Nie pojmuje tego jeszcze, ale ta nauka i w ogóle to spotkanie zapada mu głęboko w sercu. W późniejszych rozdziałach Ewangelii podejmie próbę obrony Jezusa przez Sanhedrynem. A na koniec Ewangelii pochowa umęczone ciało Chrystusa wraz z Józefem z Arymatei. Da też kosztowne wonności. Niektóre podania przekazują, że Nikodem był prześladowany za swoje czyny. W końcu umarł śmiercią męczeńską.
Jezus pod koniec rozmowy z Nikodemem mówi, że kto narodzi się z Ducha Świętego, ten postępuję według Bożego Ducha, który prowadzi go niczym wiatr. Czy Ty narodziłeś się już ponownie? Czy oddałeś całe życie Duchowi Świętemu? Nie bój się! Zaproś Go do serca na serio, a będziesz niczym wiatr. Pozwól Bogu pisać historię Twojego życia. On naprawdę ma dla Ciebie piękny plan. W jedności z Nim odkryjesz drogę i otrzymasz potrzebne dary. Zaufaj Mu!
Duchu Święty, po raz kolejny powierzam Ci moje życie. Czyń ze mną, co tylko zechcesz. Cały oddaję się Tobie.
oraz