Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: «Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, podobnie też uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją». A Jezus rzekł do nich: «Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli». Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki, i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze”». Łk 5, 33-39
Często panuje przekonanie, że osób starszych, doświadczonych i uczonych nie da się zbytnio zmienić. Oni już swoje przeżyli i nie chcą przyjmować jakichś wielkich nowości. (Jeszcze kilka takich zdań i zacząłbym w pełni rozumieć faryzeuszy i uczonych w Piśmie). Jezus jak zwykle perfekcyjnie obrazuje sytuację uczonych i pokazuje, że ich bukłaki stały się niezdolne do przyjęcia młodego wina. Oni byli tak mocno zapatrzeni w swoje przekonania płynące z subiektywnej znajomości Prawa, że nie poznali pełni objawienia w Jezusie Chrystusie.
Ta scena może dać mocne światło na życie każdego człowieka, który zderzy się ze ścianą osób starszych, którzy nie chcą przyjąć Ewangelii. Warto przytoczyć w takich momentach powyższe słowa Jezusa i zachęcić, aby otworzyć się mocniej na Ducha Świętego i Jego natchnienia, które wciąż są żywe w Kościele.
Gdy Twoje głoszenie/dzielenie się wiarą nie przekona ludzi mocno zakorzenionych w swoich poglądach, to Bóg wskaże Ci nowe bukłaki, do których będziesz mógł wlewać nowe wino. Po prostu Jezus poprzez Twoje świadectwo, słowa, postawy i konkretne czyny wychowa nowych uczniów, którzy przyniosą owoce w swoim czasie. Dlatego też nigdy nie zniechęcaj się niepowodzeniami w dzieleniu się Ewangelią.
Bracia: Niech uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny. Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki. Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamysły serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę. 1 Kor 4, 1-5
Bądź wierny i pamiętaj, że masz swojego sędziego, który w swoim czasie rozliczy Ciebie oraz tych, którzy żyją wokół Ciebie. Ty nie sądź nikogo. Niestrudzenie czyń dobro.
Miej ufność w Panu i czyń to, co dobre,
a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Raduj się w Panu,
a On spełni pragnienia twego serca.
Powierz Panu swą drogę,
zaufaj Mu, a On sam będzie działał.
Odstąp od złego i czyń dobro,
abyś mógł przetrwać na wieki.
Gdyż Pan sprawiedliwość miłuje
i nie opuszcza swych świętych. Ps 37, 3-5. 27-28
Panie, moje serce raduje się w Tobie! Cieszę się z każdego dnia, który mogę przeżyć dla Ciebie.