Dwie ważne prośby

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”». Łk 17, 5-10

Wyobraź sobie Apostołów, którzy odczuwają słabość swojej wiary. Oni chyba widzą to, że cała działalność Jezusa przerasta ich ludzkie myślenie. Bez głębokiej wiary nie da się tego wszystkiego ogarnąć umysłem. Ci ludzie znaleźli się w samym centrum działania Boga na ziemi. Dlatego też proszą o większą wiarę.

Czy potrafisz prosić o wiarę? Czy zauważasz w swoim życiu wielką potrzebę patrzenia na pewne sytuację sercem pełnym głębokiej wiary? Myślę, że łaska wiary jest potrzebna każdemu na ziemi. Bez niej egzystencja jest tak pusta, że właściwie staje się bezsensowna. Jezus z pewnością chciałby obdarować każdego silną wiarą. Myślę, że On tylko czeka na takie głębokie prośby. Niestety wielu ludzi prosi o rzeczy bardziej przyziemne 🙁

Zauważ także odpowiedź Chrystusa na prośbę Apostołów. Zbawiciel jakby potwierdza ich małość mówiąc, że wystarczyłoby mieć wiarę wielkości ziarnka gorczycy, a dokonywałoby się rzeczy niemożliwych. Co wtedy poczuli uczniowie? Może te słowa miały utwierdzić ich w tym, że jeszcze wiele im brakuje oraz, że o wiarę trzeba prosić, dbać i gorliwie pielęgnować. Dzisiaj wiemy, że dobry Bóg wysłuchał ich próśb w późniejszym czasie. Gdy otworzyli się na działanie Ducha Świętego po zmartwychwstaniu Jezusa, to nie było dla nich rzeczy niemożliwych.

Bądź cierpliwy tak, jak Apostołowie. Nie przestawaj prosić o łaskę wiary. Przy tym zawsze pamiętaj, aby prosić także o łaskę pokory, aby nie zgubiła Cię pycha, która grozi osobom dokonującym wielkich znaków w imię Jezusa.

Najdroższy: Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! Zdrowe zasady, które posłyszałeś ode mnie, zachowaj jako wzorzec w wierze i miłości w Chrystusie Jezusie. Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka. 2 Tm 1, 6-8. 13-14

Posłuchaj także rady św. Pawła. Rozpalaj na nowo w sobie charyzmat Boży. Kochaj i czyń jak najwięcej dobra w imię Jezusa. Nie wstydź się nigdy tego, kim jesteś. Bycie dzieckiem Bożym powinno być Twoją największą chlubą i zaszczytem, którego nikt nie będzie mógł Ciebie pozbawić. Nie bój się trudów i przeciwności. Patrz stale na Chrystusa, który dał radę. Ty idąc z Nim także pokonasz wszystkie przeciwności zewnętrzne i wewnętrzne.

Panie Jezu, pokornie proszę dzisiaj o łaskę wiary, abym nigdy nie zwątpił w Twoją obecność, siłę i pomoc. Proszę także o łaskę pokory, abym nigdy nie urósł w pyszne piórka. Wiem, że jestem sługą nieużytecznym. Czynię jedynie to, co powinienem czynić.

oraz