Zacznij prawdziwe życie!
Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je. Mk 10, 13-16
I przystąpili do Niego faryzeusze, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam przykazał Mojżesz?» Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić». Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela». W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo». Mk 10, 2-12
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, Jezus, gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Mk 14, 22-24
Najmilsi: Zwracam się do was, którzy mówicie: «Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski», wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika. Zamiast tego powinniście mówić: «Jeżeli Pan zechce, a będziemy żyli, zrobimy to lub owo». Teraz zaś chełpicie się w swej wyniosłości. Wszelka taka chełpliwość jest przewrotna. Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, ten grzeszy. Jk 4, 13-17
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał». Mk 9, 33-37
Wyobraź sobie powyższą scenę, w której Jezus po mistrzowsku rozwiązuje problem pierwszeństwa wśród uczniów. On po prostu mówi, że pierwszy jest ten, który służy wszystkim. To taki niebywały standard, który przetrwa do końca świata i będzie na zawsze najlepszym rozwiązaniem wszelkich konfliktów, które wynikną z pysznych ambicji. Po chwili Chrystus obejmuje dziecko i identyfikuje się z nim, gdy mówi, że kto je przyjmie, to Jego przyjmuje. Tym samym wskazuje,że najmniejsi i bezbronni mają szczególne miejsce w oczach Boga.
Popatrz teraz na swoje życie, ostatnie tygodnie i miesiące. Skąd brały się w Twoim otoczeniu, kłótnie, nieporozumienia, obgadywania i tym podobne postawy? Czy Ty lub ktoś z Twoich bliskich nie próbował być mądrzejszy i silniejszy w argumentach, aby przeforsować swoje pyszne zdanie dla pokazania swojej wyższości? Czy nie podobnie dzieje się w małżeństwach i rodzinach, gdzie każdy uważa się za najmądrzejszego? Gdzie w tym wszystkim jest Pan Bóg, który pragnie jedności pośród swoich uczniów? Gdzie jest postawa uniżenia i służby wszystkim? Dlaczego tak łatwo zapominamy, że Jezus jest w najsłabszych osobach i mamy je przyjmować tak jak Boga?
Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz. Cudzołożnicy, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeżeli więc ktoś zamierzałby być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
A może utrzymujecie, że na próżno Pismo mówi: «Zazdrośnie pożąda On ducha, którego w nas utwierdził»? Daje zaś tym większą łaskę. Dlatego mówi: «Bóg sprzeciwia się pysznym, pokornym zaś daje łaskę». Bądźcie więc poddani Bogu, przeciwstawiajcie się natomiast diabłu, a ucieknie od was. Przystąpcie bliżej do Boga, to i On przybliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni! Uznajcie waszą nędzę, smućcie się i płaczcie! Śmiech wasz niech się obróci w smutek, a radość w przygnębienie. Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. Jk 4, 1-10
Św. Jakub celnie mówi, że nasze żądze powodują kłótnie, a nawet wojny. Bierze się to z błędnego myślenia, że coś posiadamy na tym świecie i chcemy mieć wciąż więcej i więcej. Biedni są ludzie, którzy poddają się złudnemu blaskowi tego świata i stawiają wyżej rzeczy i przyjemności niż Pana Boga. Przyjdzie taki czas, że ich płacz będzie wielki i rozpaczliwy. Oby wcześniej spotkali kogoś, kto pomoże im oderwać serce od materializmu i egoizmu.
Zrzuć swą troskę na Pana,
a On cię podtrzyma,
nigdy nie dopuści,
aby się zachwiał sprawiedliwy. Ps 55, 23
Panie, podtrzymuj mnie w życiu duchowym, abym nigdy nie przesiąknął tym światem. Ufam, że dasz mi wystarczająco mądrości, abym nie odwrócił się od Ciebie przez jakieś ziemskie marności. Proszę, uwalniaj tych, którzy biegną ślepo za zaszczytami.
Św. Rito – patronko dnia dzisiejszego, Ty uprosiłaś łaskę nawrócenia dla swojego męża, który był pochłonięty światem, chciwością, gniewem i przemocą. Proszę Cię, wstawiaj się za wszystkimi ludźmi, którzy czują, że są w beznadziejnej sytuacji życiowej, małżeńskiej lub zostali pochłonięci żywcem przez sprawy tego świata. Uproś im łaskę opamiętania i przylgnięcia do Jezusa Chrystusa.
Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Ga 6, 14
Polecam dzisiaj 2 załączniki. Jeden daje bardzo krótkie i treściwe przesłanie, a drugi zachęca do obejrzenia świetnego filmu o św. Ricie.
oraz