Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane. Łk 2, 16-20
Wyobraź sobie, że jesteś jednym z pasterzy, którzy idą do Betlejem. Uwierzyłeś aniołowi, który powiedział, że narodził się Zbawiciel. Zostawiłeś wszystko i poszedłeś zobaczyć Go. Gdy jesteś przy żłóbku, ogarnia Cię nieopisana radość. Patrzysz na wcielonego Boga. Ta chwila mogłaby trwać w nieskończoność. Nie chcesz odchodzić. Zachowujesz się jakbyś był pijany. Zostań w tym obrazie tyle, ile chcesz. Po czym idź dzisiaj na Eucharystię i popatrz na Jezusa oczyma wiary. Zachwyć się Jego niewinną obecnością i bliskością. Postanów sobie, że w tym nowym roku będziesz przychodził kontemplować Jego oblicze jak najczęściej. Z czasem zaczniesz mówić o Nim wszystkim ludziom i nie będziesz przejmował się osobami, które uznają cię za nawiedzonego.
Gdybyś miał problemy z wejściem w ten duchowy obraz, to możesz zobaczyć postawę Maryi, która w sposób cichy i pokorny patrzy na Zbawiciela i rozważa w sercu wspaniały zamysł Boży. Proś Ją dzisiaj o łaskę wiary w Jej Syna.
Maryjo, naucz mnie kontemplować oblicze Twojego Syna. Uproś mi łaskę jeszcze większej wiary.
oraz coś z uśmiechem: