O Panie, Boże mój, wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań. Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się, odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom, prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do naszych przywódców, do naszych przodków i do całej ludności kraju.
U Ciebie, Panie, sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas – mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich, we wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci okazali. Panie! Wstyd na naszych twarzach, naszych królów, naszych przywódców i naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków. Dn 9, 4b-10
Powyższa scena pomaga mi wyobrazić sobie czasy ostateczne, w których większość ludzi spuści swój wzrok ze wstydu i będzie błagała o przebaczenie. Wtedy dopiero będzie płacz i lament. Może nawet niektórzy przeproszą za to, że drwili z Kościoła i kapłanów, którzy starali się głosić słowo Boże.
Spróbuj znaleźć siebie w takiej scenie. Kto wie, czy nie zawstydzisz się w swojej wyobraźni i zaczniesz Boga błagać o miłosierdzie. Myślę, że w takim momencie bardzo będziesz potrzebował łaski przebaczenia. Zauważ także, że wciąż doświadczasz miłosierdzia w konfesjonale. Podziękuj dzisiaj za wszystkie momenty, w których Jezus podnosił Cię z upadków i dawał Ci kolejne szanse. Po czym w skrusze serca przeczytaj poniższe słowa Chrystusa;
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Łk 6, 36-37
Czy nie jest Ci wstyd jeszcze bardziej za to, że do tej pory oceniłeś wiele osób będąc wielkim grzesznikiem? Jeśli tak rzeczywiście było, to jakim prawem wchodziłeś w rolę Boga? Zawstydź się jeszcze raz i błagaj o miłosierdzie dla siebie. Ponad to proś o łaskę bycia miłosiernym wobec ludzi, którzy zadają Ci rany. Ucz się kochać ich mimo bólu. Ofiaruj swoje cierpienia za ich nawrócenie.
Nie pamiętaj nam win przodków naszych,
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie,
gdyż bardzo jesteśmy słabi. Ps 79, 8
Panie Jezu, jestem bardzo słaby i tylko dzięki Twojej łasce mogę jeszcze żyć, kochać i starać się być miłosierny najlepiej jak tylko potrafię.