Wiara i cierpliwość

Bracia: Nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomniał o czynie waszym i miłości, którą okazaliście dla imienia Jego, gdy usługiwaliście świętym i jeszcze usługujecie. Pragniemy zaś, by każdy z was okazywał tę samą gorliwość w doskonaleniu nadziei aż do końca, abyście nie stali się ospałymi, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość stają się dziedzicami obietnic.

Albowiem gdy Bóg Abrahamowi uczynił obietnicę, nie mając nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, poprzysiągł na samego siebie, mówiąc: «Zaiste, hojnie cię pobłogosławię i ponad miarę rozmnożę». A ponieważ Abraham tak cierpliwie oczekiwał, otrzymał to, co było obiecane. Hbr 6, 10-15

Bóg pamięta o każdym Twoim czynie i miłości, którą okazujesz dla Jego imienia, gdy służysz bliźnim. Nie ustawaj w gorliwości. Miej stale gorącą nadzieję i nie trać jej do końca swoich dni, a nawet proś Boga, aby doskonalił w Tobie tę nadzieję. Trwaj mocno w wierze i bądź cierpliwy. Bóg jest wierny swoim obietnicom. Przypomnij sobie Abrahama, który cierpliwie czekał i otrzymał to, co Stwórca Mu obiecał.

Nie poddawaj się nigdy w czynieniu dobra. Żyj w sakramentalnej jedności z Jezusem i wszystko czyń na Jego chwałę bez względu na opinie innych. To nie ludzie będą sądzić Cię z miłości, lecz Bóg. Żyj dla Niego, a nigdy nie stracisz zapału do spalania się na chwałę Bożą. Pamiętaj także, aby nie przyspieszać według własnej woli, bo możesz rozminąć się z wolą Bożą. Bądź cierpliwy…

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu». Mk 2, 23-28

Nie raz spotkasz na swojej drodze ludzi, dla których człowiek spada na dalszy plan. Pamiętaj wtedy o słowach Jezusa, który przypomina, aby miłość do człowieka była w centrum i to dla niego mają być tworzone wszelkie prawa i przepisy, aby prawdziwie pomóc mu godnie żyć.

Pamiętaj o podstawowej potrzebie bliźniego, który np. głoduje. Uczyń wszystko, co jest w Twojej mocy, aby nikt obok Ciebie nie cierpiał z głodu na ciele i DUSZY! Pamiętaj, że każdym czynem miłosierdzia karmisz samego Jezusa!

Boże, kochany Ojcze, proszę o łaskę wiary i cierpliwości. Ufam, że pomożesz mi wiernie trwać przy Tobie, kochać bliźnich, czynić dla nich dobro i oczekiwać spełnienia Twojej obietnicy.

Maryjo, kochana Mamo, Ty jesteś pełna wiary i cierpliwości. Proszę, wstawiaj się za nami, Twoimi dziećmi, abyśmy cierpliwie trwali przy Bogu i nie tracili nadziei.

Dodaj komentarz