W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził. J 5, 2-9
Wyobraź sobie niewidomych, chromych i sparaliżowanych, którzy pragną uzdrowienia, ale nie ma człowieka, który pomógłby im w dotarciu do uzdrawiającej wody. Powyższe słowa ,,nie ma człowieka” mogą być dzisiaj wyrzutem dla mnie i dla Ciebie. Stań w prawdzie i zobacz, ilu cierpiących ludzi ominąłeś w swoim życiu. I nie chodzi mi tylko o osoby doświadczone chorobami ciała, ale i duszy. Prawdziwe bycie człowiekiem, to codzienne stawanie się darem dla ludzi. To można czynić poprzez jak najgorliwsze spełnianie swoich obowiązków religijnych, rodzinnych, szkolnych, zawodowych, a przy tym rozglądanie się i dostrzeganie ludzi połamanych na ciele i duchu. Wiem, że po ludzku to jest ponad siły. Mimo to wierzę i ufam, że w jedności z Jezusem można przekraczać ludzkie granice i kochać tak pięknie, że człowiek staje się człowiekiem przez wielkie C.
Wczoraj podczas ulicznej ewangelizacji spostrzegłem z daleka bardzo cierpiącą kobietę. Już sam jej chód wskazywał, że ma bardzo trudną sytuację życiową. Ta Pani po usilnych namowach otworzyła nam swoje serce. Po czym otrzymała wiele ludzkich i Bożych zdań, które dały jej umocnienie. Co więcej – ta kobieta poszła z nami na adorację i przyjęła błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Młodzież powiedziała po adoracji, że twarz tej pani była zupełnie inna, gdy wychodziła z kościoła. Tak działa Bóg na ulicach, gdy wyjdzie się z Nim w sercu.
Zaproś dzisiaj Jezusa do swojego dnia i całego życia. Bądź prawdziwym, dobrym człowiekiem. Szukaj okazji do czynienia dobra. Proś o wewnętrzne natchnienia, aby zgodnie z wolą Bożą pomagać osobom zwłaszcza najbardziej potrzebującym.
Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostają przy życiu: będzie tam też niezliczona ilość ryb, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione. A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ woda dla nich przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo». Ez 47 9. 12
Przy tym wszystkim stale czerp z Eucharystii, spowiedzi, modlitwy i czytania Pisma świętego. W ten sposób Twoje źródło nigdy nie wyczerpie się, a owoce Twojej bezinteresownej służby będą stawały się coraz dojrzalsze.
Panie, daj mi łaskę widzenia osób cierpiących. Pragnę z miłości do Ciebie zatrzymywać się przy każdym człowieku, który jest spragniony Twojej miłości.
Dzisiaj polecam bardzo budujący, krótki filmik: