Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię».
Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Łk 1, 57-66
Kimże będzie to dziecię? Takie pytanie stawia wielu rodziców i dziadków, gdy rodzi się kolejne dzieciątko. I tak najbliżsi snują plany. Czy w tych myślach jest szukanie woli Bożej? Czy rodzice potrafią czytać znaki Boże oczyma wiary? Czy w ich sercach jest uwielbienie Boga za dar potomstwa? Czy oni naprawdę pragną, aby ich dziecko poszło drogą Jezusa i świętych? Czy pragną, aby ręka Pańska była przy ich dziecku?
Tą przedłużoną ręką Pańską mają być sami rodzice, którzy żyją przykładnie według przykazań i Ewangelii. Gdy tego nie czynią, to inna ręka jest przy ich dziecku i nie jest łatwo napisać, czyja jest ta ,,ręka”. Św. Jan Chrzciciel od samego początku miał łaskę wzrastania przy świętych rodzicach. To pomogło mu obrać drogę pustyni, na której był już sam na sam z Bogiem, który umacniał go do bardzo odważnej misji. Ten największy z narodzonych z niewiast nie puszczał ręki Pańskiej. Tak samo i my nie powinniśmy tracić łaski uświęcającej. A jak przez głupotę tracimy, to natychmiast powinniśmy chwycić się zranionej, miłosiernej dłoni Chrystusa.
Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni on serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą. Ml 3, 23-24
Oby dzisiaj jak najwięcej osób zaczęło żyć czystą Ewangelią i dawać przykład oddalonym od żywego Boga. Tak bardzo potrzebni są dzisiaj świadkowie wiary w Kościele, wspólnotach, rodzinach, miejscach pracy, klasach, szkołach i w ogóle wszędzie. Kto tam pójdzie i powie o PEWNYCH I PEŁNYCH ŁASKI ŚCIEŻKACH w tych trudnych czasach? Pójdzie ten, kto prawdziwie chwyci się ręki Pańskiej i da się poprowadzić Duchowi Świętemu.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza. Ps 25, 5. 10
Duchu Święty, proszę, prowadź mnie W PRAWDZIE. Wiem, że jestem nędzny i wszystkie moje myśli są marnością. Jednak zdaję się na Ciebie i Twoje dary, owoce i charyzmaty. Prowadź mnie według Twojej woli dla ratowania serc i głoszenia chwały Bożej.
Maryjo, kochana Mamo, proszę, nie wypuszczaj mnie z z Twojego kochanego Serca, w którym jest moje ukojenie i bezpieczeństwo. Chroń mnie Mamo w tej niełatwej walce przeciwko całemu piekłu próbującemu przeszkodzić ewangelizacji.
Św. Józefie, dziękuję ci za codzienne wsparcie i prowadzenie pewnymi ścieżkami Bożymi.
Wszystkim czytającym ten wpis NIECH BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY OJCIEC I SYN + I DUCH ŚWIĘTY.
Polecam bardzo ważne załączniki:
oraz