Hiob powiedział: «Zlitujcie się, przyjaciele moi, zlitujcie, bo ręka Boga mnie dotknęła. Czemu, jak Bóg, mnie ścigacie? Nie syci was wygląd ciała? Oby me słowa zostały spisane, oby w księdze utrwalone! Żelaznym rylcem i ołowiem na skale wyryte na wieki! Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi. Potem me szczątki skórą przyodzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty». Hi 19, 21-27
Jakie doświadczenia życiowe wypróbowały Twoją nadzieję? Co załamuje Cię najbardziej? Czy byłeś kiedykolwiek bardziej zaatakowany niż biblijny Hiob, który praktycznie stracił wszystko? Popatrz na jego nadzieję. On z całych sił wierzy, że przyjdzie do niego Wybawca. Hiob aż mdleje z tęsknoty za Bogiem.
Spróbuj znaleźć w swoim sercu taką tęsknotę. Zostaw na chwilę wszystkie swoje obowiązki. Popatrz na swoje wnętrze. Zastanów się, dla kogo żyjesz, kochasz i starasz się z całych sił. Uświadom sobie, że Bóg Ojciec patrzy na Ciebie teraz i obiecuje Ci wspaniałe spotkanie w niebie. Nie bój się tęsknić za tym spotkaniem. Nie wiesz, kiedy to nastąpi, ale możesz pozwolić, aby niosła Cię nadzieja i wielkie pragnienie ujrzenia Boga twarzą w twarz.
Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam,
zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.
O Tobie mówi serce moje:
«Szukaj Jego oblicza!»
Będę szukał oblicza Twego, Panie.
Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy,
nie odtrącaj w gniewie Twego sługi.
Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj.
Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.
Ps 27, 7-8a. 8b-9c. 13-14
Póki żyjemy na ziemi, możemy ujrzeć oblicze Boga najmocniej w sakramentach (zwłaszcza w Eucharystii). Na szczęście w naszej kochanej ojczyźnie jest jeszcze wielu kapłanów, którzy ukazują nam Pana Jezusa i możemy patrzeć na Niego, słuchać Go i kontemplować na adoracjach. Trzeba być szczerze wdzięcznym Bogu za dar KAŻDEGO kapłana i prosić o nowe powołania;
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Łk 10, 1-3
Coraz mniej jest odważnych mężczyzn, którzy chcą całkowicie poświęcić się głoszeniu Królestwa Bożego. Mam nadzieję, że czytając powyższe słowa będziesz z szacunkiem odnosił się do osób, które już odpowiedziały TAK Jezusowi i pomożesz im w świętym przeżywaniu tajemnic, do których zostali powołani. Możesz uczynić to poprzez modlitwę, wzmacniającą pochwałę lub upomnienie pełne troskliwej miłości. Poczuj w sercu troskę o kapłanów, którzy potrzebują Twojego wsparcia.
Panie, tęsknie za Tobą. Dziękuję za to, że już teraz mocno zaspokajasz moją tęsknotę poprzez codzienną Eucharystię. Ufam jednak, że kiedyś ujrzę Cię w całej pełni i chwale.
oraz