Moc wiary kontra niemoc niewiary

Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Łk 1, 59-64

Wyobraź sobie piękną zgodność Elżbiety i Zachariasza dotyczącą imienia ich dziecka. W tej jedności widać zamysł Boży. Spróbuj także wczuć się w rolę Zachariasza odzyskującego mowę, którą stracił z powodu niedowiarstwa w poczęcie Jana. Po narodzinach wspaniałego syna nie mógł już nie wierzyć, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Z pewnością jego serce oddaje chwałę Panu. Po czym znowu może uwielbiać Stwórce już nie tylko w myślach, ale i ustami.

Pewnie napiszę teraz zbyt dalekie porównanie, ale parząc na postawę Zachariasza pomyślałem, że wszyscy niewierzący są tak jakby niemi. Cóż znaczą ich słowa i mądrości, jeśli nie uznają odwiecznej mądrości Boga? Dopiero z chwilą uznania Stwórcy, ich słowa mają moc, ponieważ opierają się na Jezusie, który jest Prawdą.

Z pewnością przeczytałeś już wiele mądrych książek, czy też spędziłeś całe dnie na przeróżnych mniej lub bardziej mądrych portalach. Pamiętaj, że prawdziwej mądrości nie mierzy się świadectwami z paskiem, dyplomami, tytułami, a nawet wiekiem, lecz głęboką wiarą i osobistą relacją z Jezusem Chrystusem, które wyrażają się w byciu dobrym, uczciwym i kochającym człowiekiem.

Nie bądź zatem „niemym” zdobywcą światowych mądrości, który odrzuca Boga. Wręcz przeciwnie zawierz się Panu i z Nim zdobywaj wiedzę, którą wykorzystasz na większą chwałę Stwórcy.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Ps 25, 4-5. 8

Panie, dziękuje za łaskę wiary. Pragnę stale uczyć się Twojej odwiecznej mądrości, aby zbliżać się do Ciebie i głosić ludziom Twoją chwałę.

Dodaj komentarz