Klucz do przebaczenia

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Mt 18, 21-22

Wyobraź sobie Piotra zmęczonego przebaczaniem. Zobacz także odpowiedź Jezusa, który mówi o potrzebie ciągłego przebaczania przez całe życie. On nie tylko mówi o takiej postawie, ale stale ją przyjmuje. Nikt nie doznaje więcej ran od Niego, a mimo to jest w Nim nieustanna miłość i miłosierdzie. To jest dopiero podniesienie poprzeczki w relacjach z ludźmi.

Czy taka postawa wydaje Ci się głupia, niesprawiedliwa i zwyczajnie nieuczciwa? Czy uważasz, że są sytuacje, których nie da się przebaczyć?
Jeśli tak, to przeczytaj dalsze słowa Jezusa o mnie i o Tobie:

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Mt 18, 23-35

Zarówno ja jak i Ty jesteśmy tymi dłużnikami, którzy mają dług nie do spłacenia. Są nim nasze grzechy, które zabiły Jezusa. Tego nie da się spłacić nawet najlepszym i najświętszym życiem. Gdy sobie to uświadomisz, zaczniesz błagać o przebaczenie tak, jak ten dłużnik. Po czym usłyszysz, że Bóg wszystko Ci daruje. To dzieje się w każdej spowiedzi. I teraz Ty idziesz do ludzi, którzy swoim złym zachowaniem zadają Ci rany i są Ci dłużni przeprosiny. Po ludzku jesteś strasznie zły na nich i nie chcesz przebaczać im nawet sercem, jeśli nie dają oznak poprawy. Te osoby zaciągają wobec Ciebie konkretny dług, ale on zawsze będzie o wiele mniejszy niż ten, który Ty zaciągnąłeś u Boga.

Jeśli nie przebaczysz sercem, tak jak Tobie przebaczono, to będziesz tym nielitościwym dłużnikiem, któremu Pan nie przebaczy na Sądzie Ostatecznym.
Podziękuj dzisiaj za każdy moment, w którym Jezus darował Ci wszystkie winy i poproś Go o łaskę przebaczenia wszystkim winowajcom. Zrób to z miłości do Jezusa i mocą Jego miłości. Nie wtrącaj nikogo do lochu braku przebaczenia, w którym jest totalna ciemność i rozpacz. Bądź człowiekiem prawdziwie wolnym.

Panie, dziękuję za uzdrowienie mojego serca z braku przebaczenia. Z miłości do Ciebie i mocą Twojej miłości przebaczam z serca Tobie, sobie i wszystkim moim winowajcom. Bądź uwielbiony za pokój serca, który stale od Ciebie otrzymuję.

oraz

oraz