Jaka spowiedź zmienia życie?

(…)«tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju», mówi Pan, który ma litość nad tobą. Iz 54, 9b-10

Zakładam w ciemno, że w ostatnich dniach mogłeś uczestniczyć w rekolekcjach adwentowych. Może przystąpiłeś nawet do sakramentu pokuty i pojednania. Czy wierzysz, że ten czas zmieni Twoje życie? Czy pragniesz tej zmiany?
Od kilku lat przeżywam ten przedświąteczny czas z wielkim ubolewaniem. Gdy pełnię posługę miłosierdzia i w 90 % przypadków słyszę, że ostatnia spowiedź była w poprzednie święta, to serce mi pęka. Próbuję ratować takie dusze tak, jak potrafię. Doświadczam także wielkiej miłości Boga, który kocha takiego chłodnego i letniego człowieka do samego końca. Nie potrafię już pojąć, jak można żyć w grzechu śmiertelnym przez pół roku. Ktoś kiedyś powiedział, że rzeczą ludzką jest upadać, a rzeczą diabelską jest trwać w grzechu. I tak diabeł okrada z miłości małżeństwa, rodziny i wszystkie relacje. A człowiek nie widzi, że jest łupiony od rana do wieczora. Niby myśli, że kocha bliskich, a zamiast Boga przynosi do domu: gniew, złość, pychę, chciwość itp., czyli prawdziwe zło. I jeszcze myśli, że bardzo kocha Boga i rodzinę. Miłosierna miłość Stwórcy wciąż mnie zdumiewa. Ja też byłem kiedyś takim ślepcem. Pozostaje mi tylko dziękować za to, że już widzę więcej i modlić się za tych, którzy mimo świątecznych spowiedzi nadal są zamknięci na żywą relację z Bogiem.

Panie mój, Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Ps 30, 4

Panie, dziękuję za to, że mnie uratowałeś. Proszę za tymi, którzy idą do otchłani i są ślepi na Twoją miłość – dotknij ich serc!
Dzisiejszy załącznik zmieni Twoje życie:

oraz