Duch Święty przemienia wszystkich

A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! J 20, 21-22

Jezus mówi powyższe słowa także do Ciebie. Weź Ducha Świętego. Otwórz całe swoje serce. Zawołaj ze wszystkich sił: Duchu Święty zstąp na mnie, wypełnij mnie, obdarz wszystkimi darami!
Wczoraj na Lednicy biskup Ryś fenomenalnie przypomniał młodzieży, żeby byli całkowicie otwarcie na działanie Ducha Świętego w swoim życiu. Mówił także, że zwłaszcza w tym czasie Duch rozlewa się na ludzi niczym wielka rzeka. On tak bardzo pragnie jedności całego Kościoła powszechnego, krajów, rodzin i wszystkich środowisk. To właśnie po tej jedności ludzie będą rozpoznawać świadków Chrystusa. Stań się jednym z nich. Przestań być letnim katolikiem, który bardziej oddala od Boga niż przybliża. Powiedz Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu wielkie TAK i idź – i kochaj, jak głosiło hasło Lednicy.

Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. 1 Kor 12, 13

Zapragnij na nowo czerpać siły od Ducha Świętego. On chce odnowić Twoje życie, a może i diametralnie zmienić na lepsze. Zaufaj Mu. Nie lękaj się nowych wyzwań. Życie pełne Ducha jest niesamowitą przygodą.

I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Dz 2, 4

Może nie od razu zaczniesz mówić nieznanymi językami. Zacznij od języka miłości i jedności. To on jest kluczem do każdego ludzkiego serca.
Duchu Święty, zstąp do mojego serca i zamieszkaj w nim na zawsze. Cały oddaję się Tobie;

Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.
O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.

Dodaj komentarz