Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Mt 21, 33-39
Zatrzymaj się dzisiaj przez chwilę nad dobrocią Boga. Zobacz Jego dzieła. Podziwiaj piękno stworzonego świata. Podziękuj za to, że istniejesz i możesz być częścią tego arcydzieła. Po chwili wejdź sercem w odwieczny zamysł Stwórcy, który z miłości do człowieka zsyła na ziemię swojego Syna, aby On całą swoją osobą pokazał pełnię miłości. Ta wcielona Miłość była podziwiana do czasu. Ludzie dopuścili do swojego serca obrzydliwą zazdrość i pychę. Oni tak zaślepili swoje serca, że doprowadzili Syna Bożego do największego upokorzenia. Ten natomiast pozwolił wystawić się na publiczne zhańbienie. On milczał, gdy ludzie pragnęli Jego śmierci.
Wyobraź sobie milczącego Jezusa, który cierpi niewyobrażalne męki, gdy Ty grzeszysz. Jego ból jest jeszcze większy, gdy doświadcza Twojej niewdzięczności. On jest wcieloną pełnią pokory, miłości i cierpliwości. Jego serce zaufało Ojcu do końca.
Namiastkę podobnego odrzucenia przeżył świątobliwy Józef (Rdz 37, 3-28);
Pan przywołał głód na ziemię
i odebrał cały zapas chleba.
Wysłał przed nimi męża:
Józefa, którego sprzedano w niewolę.
Kajdanami ścisnęli mu nogi,
jego kark zakuto w żelazo,
aż się spełniła jego przepowiednia
i poświadczyło ją słowo Pańskie.
Król posłał, aby go uwolnić,
wyzwolił go władca ludów.
Ustanowił go panem nad swoim domem,
władcą całej posiadłości swojej. Ps 105, 16-21
Gdy czujesz się odrzucony przez ludzi, przypomnij sobie, jak potraktowano Jezusa. Nie narzekaj. Złóż nadzieję w Bogu i czekaj cierpliwie na dzień, w którym Pan zawstydzi tych ludzi, a Tobie odda stokroć więcej niż będziesz potrzebował.
Panie, przepraszam za każdą chwilę mojego życia, w której odrzucałem Ciebie i Twoją świętą wolę. Daj mi łaskę wdzięczności za każdy dar otrzymywany od Ciebie. Pragnę dziękować Ci każdego dnia za to, że mogę żyć i oddawać Ci chwałę.
oraz
https://www.youtube.com/watch?v=Ob9ZnzfRSDI