A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. Łk 15, 20
Tato… tyle razy lękałem się powrotu…, nawrócenia…, uniżenia… Wstydziłem się przeprosić… Nie chciałem uznać ze skruchą, że źle zrobiłem oddalając się od Ciebie… A Ty… czekałeś z otwartymi ramionami…, by rzucić mi się na szyję… Jak śmieszny był mój wstyd…
Dziękuję za ten obraz Twojego miłosierdzia…
Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie. Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy. Mi 7, 18-19
Podczas jednej z moich ważniejszych, życiowych spowiedzi usłyszałem: ,,twoje grzechy zostały rzucone w morze i popłynęły – nie ma ich już!” Pamiętam, jak wyobraziłem to sobie i poczułem niesamowitą ulgę… Od tamtej pory nie wierzę szatanowi, który próbuje wypominać mi grzechy z przeszłości… Słowo Pana zdemaskowało go w oczach mojego sumienia…
On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Nie zapamiętuje się w sporze,
nie płonie gniewem na wieki.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsunął od nas nasze winy.
Ps 103, 4. 9-10. 12
Taki jest mój Bóg!