Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz». Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć». Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże». Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego». Łk 9, 57-62
Wyobraź sobie Jezusa, który mówi, że nie ma gdzie położyć swojej głowy. On stale jest w drodze. Chrystus nie wybiera sobie kilku osób, którym chce dawać swoją miłość. Syn Boży w pełni świadomie dzieli się Dobrą Nowiną z każdym napotkanym człowiekiem. On nie przywiązuje się do miejsc, ponieważ wie, że lada dzień będzie wezwany do kolejnych ludzi, którzy będą potrzebowali Jego słów, gestów miłości oraz konkretnych znaków potwierdzających Bożą naukę.
Jak naśladować Jezusa w głoszeniu Królestwa Bożego? Czy da się być takim wędrownikiem we współczesnym świecie? Kto jest powołany do takiego życia? Myślę, że osoby wybierające kapłaństwo, życia konsekrowane lub misje rozumieją doskonale życie ,,tułacze” dla Boga. Zaryzykuję jednak stwierdzenie, że także rodziny, które mają swoje domy, powinny być wolne od zbytniego przywiązania do ,,swoich” dóbr materialnych. Niezwykłym przykładem takiej wolności są rodziny neokatechumentalne, które wyjeżdżają na misję, aby zakładać z księdzem nowe wspólnoty wiernych. To jest niezwykły heroizm dla szerzenia Królestwa Bożego.
Poproś dzisiaj Jezusa o pełną wolność w swoim sercu. Nie przywiązuj się zbytnio do ludzi, zwierząt 🙂 , rzeczy oraz wszystkiego, co jest ziemskie. Naśladuj Jezusa dzień za dniem i uwierz, że idąc Jego drogą odnajdziesz prawdziwy sens swojego życia. Bóg w swoim czasie postawi na Twojej drodze ludzi, którzy będą pomagać Ci w realizacji Bożych celów.
Każdego dnia wołam do Ciebie, Panie,
ręce do Ciebie wyciągam. Ps 88, 10
Panie, dziękuję za kolejny początek dnia, w którym mogłem wyciągnąć do Ciebie ręce i oddać Ci siebie na ten dzień i całe moje życie. Prowadź mnie, gdziekolwiek zechcesz.
Polecam dzisiaj jednego z niezwykłym tułaczy: