18 lipca 2023 roku
Celebrowałem Najświętszą Ofiarę ze zmarłym już ojcem Vadakkelem, który był duchowym ojcem Kaplicy Wieczystej Adoracji w Jedlni Kolonia. Gdy ojciec dowiedział się, jak zostałem potraktowany, to z wielką serdecznością zaprosił mnie na kolację i wysłuchał całej prawdy na temat pobicia i traktowania mnie w miejscu świętym. Był poruszony i podkreślał, że Bóg ma plan.
21 lipca 2023 roku
Otrzymałem odpowiedź z Sądu Metropolitalnego w Krakowie na moje zawiadomienie dotyczące prześladowcy nr 2. Dowiedziałem się, że wymieniony sąd nie zajmie się sprawą, ze względu na brak kilku informacji, które bez problemu można było otrzymać od podanego w piśmie proboszcza tego prześladowcy, który także był zawiadomiony i nie odpisał do dzisiaj, mimo że był o to proszony na piśmie. Sąd nie poprosił mnie także o wysłuchanie i o dowody… Wyrażono jedynie ubolewanie, że ataki chuligańskie na moją osobę są bardzo smutnym obrazem upadku moralnego w naszej Ojczyźnie. Wyrażono mi braterskie umocnienie i polecono udanie się do prokuratury. Ponownie poczułem się odrzucony przez kolejną instytucję. Ktoś jest jakby dziwnie chroniony, a mnie można bić, niszczyć publicznie i nie ma reakcji ani ze strony państwa, ani ze strony już dwóch Sądów Kościelnych, na terenie których mieszkają prześladowcy.
Tego dnia przyszło mi zobaczyć łzy i cierpiącą dusze kogoś, kto ubolewał nad postawami tych, którzy powinni świecić przykładem.
Wysłałem także pismo do Sądu Kościelnego diecezji radomskiej o odwołanie jednego z sędziów w mojej sprawie, ponieważ obawiałem się o stronniczość tego sędziego z racji konkretnej postawy wobec mojej osoby w minionym roku.
22 lipca 2023 roku
Zaprzyjaźniona osoba powiedziała mi, że łączą jej się kropki w całej mojej sytuacji i zaczyna widzieć więcej.
Ciąg dalszy nastąpi…