W imię Prawdy! C. D. 15

28 czerwca 2023 roku – środa (jedenasty dzień po pobiciu)

Tego dnia wysłałem następujące pisma:

1) Zawiadomienie do Sądu Kościelnego Diecezji Radomskiej w sprawie prześladowcy nr 2.
2) Zawiadomienie do Sądu Metropolitalnego w Krakowie w sprawie prześladowcy nr 2.
3) Prośbę o interwencję do proboszcza prześladowcy nr 2.
4) Prośbę do pasterza o udzielenie ważnych dla mnie informacji dotyczących mojej sprawy.

Tego dnia na porannej Mszy świętej pojawiła się myśl, aby podczas wieczornej konferencji wygłosić całą prawdę na temat nękania mnie przez prześladowcę nr 2 oraz jego wspólników w prześladowaniu mnie. Konferencja miała być dalszym ciągiem z encykliki Veritatis Splendor (Blask Prawdy). Na ten konkretny dzień konferencji wypadał tytuł SUMIENIE A PRAWDA. Pomyślałem, że doskonale ten tytuł wpisuje się w to, co chcę wygłosić i św. Jan Paweł II nie obrazi się, że ogłoszę prawdę w trosce o Jezusa w Najświętszym Sakramencie, kapłaństwo i zaprzestanie zgorszenia.

Link do konferencji z tego dnia: https://rumble.com/v2ww474-sumienie-a-prawda.html

29 czerwca 2023 roku – czwartek (dwunasty dzień po pobiciu)

Usunięto wszystkie moje kazania i konferencje na stronie www.adoracja.pl bez podania przyczyny. Administrator przeniósł kazania pozostałych księży na stronę: www.adoracja.pl/video/ Wiele osób było oburzonych i zaczęło pisać maile do Fundacji Płomień Eucharystyczny. Podobno nie otrzymali odpowiedzi.

 Może kiedyś przyjdzie czas na publiczne przeproszenie za takie traktowanie kapelana Kaplicy Wieczystej Adoracji oraz ludzi, którzy chcieli i mieli prawo słuchać moich kazań.

Ciąg dalszy nastąpi…

Piękny człowiek w Pięknej Bramie

Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten, zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.

Lecz Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!» A on patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny. «Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!» I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siedział przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało. Dz 3, 1-10

Czytaj dalej Piękny człowiek w Pięknej Bramie