Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»
On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».
I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu». Mk 2, 23-28
Faryzeusze znowu znajdują pretekst do złośliwego zaczepiania Jezusa. Nie podoba się im zachowanie uczniów Chrystusa. Jednak ci mają Nauczyciela przewyższającego mądrością atakujących. On ponownie bierze w obronę tych, którzy poszli za Nim.
Zwróć dzisiaj uwagę na słowa: szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Ja słyszę w sercu to zdanie tak: święto zostało ustanowione dla ludzi, a nie ludzie dla święta. Faryzeusze chcieli jakby wywyższać siebie, a poniżać ludzi i wykorzystywali do tego przepisy.
Chrystus przywraca właściwy porządek. On pragnie przypomnieć, że dzień święty jest dla ludzi, aby wzrastali w wierze, miłości i nadziei. To także najlepsza okazja do tego, aby podziękować za wszelkie łaski od Boga i Jego miłosierną miłość. Każde święto powinno być dla człowieka wielką radością, a nie jakimś srogim uciemiężeniem. Bóg nie chce mieć niewolników, którzy z lęku i przymusu chodzą do kościoła.
Dzisiaj mamy takie wyjątkowe ,,święto” wszystkich babć. Ten dzień jest wielką radością dla tych kobiet, które otrzymały dar potomstwa i mogą ze wzruszeniem obserwować, jak w rodzinie pojawiały się kolejne dzieciątka. Kochane babcie mają u Boga wielką zasługę za wytrwałe i niezmordowane modlitwy w intencji swoich dzieci, wnuków i prawnuków. Może dzisiaj idąc lub dzwoniąc do babci podziękuj jej przede wszystkim za modlitwę.
Bogu niech będą dzięki także za wszystkie starsze kobiety, które choć nie miały potomstwa, to modlitwą i swoją wielką życzliwością ukochały mnóstwo dzieci. Im także należy się dzisiaj wielka wdzięczność i pamięć.
Panie Jezu, dziękuję za każde święto, podczas którego mam okazje zbliżyć się do Ciebie. Dziękuję także za Dzień Babci, w którym mam okazję wyrazić miłość do babci. Miej w opiece moje babcie i dziadka. Błogosław im i daj w tych dniach wiele pociechy z wnuków i prawnuków. Polecam Ci także zmarłego dziadka. Przyjmij go na wieczne świętowanie w niebie.