Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. Por. Mt 11, 25
W dzisiejszym wersecie przed Ewangelią są słowa bardzo bliskie memu sercu. Odkąd zacząłem poznawać Jezusa Chrystusa tak na serio w wieku 18 lat, moja wiara opierała się na dwóch bardzo prostych zasadach: miłości do Boga i ludzi. Dzisiaj mam 30 lat i nadal wiara jest dla mnie tak prosta. Nie chcę i nie potrzebuję robić w życiu nic ponad to. Chcę być narzędziem dla Boga i po prostu kochać każdego człowieka. Czy taka jest tajemnica Królestwa Bożego, którą Bóg objawia ludziom prostym?
Myślę, że każdy w swej prostocie wie, że przykazanie miłości jest najważniejsze. Trochę gorzej jest w praktyce. Życie nas łamie wieloma sytuacjami. Ludzie foszą się na Boga, gdy im coś nie wychodzi. W wyniku oddalenia od źródła łaski zapominają jak kocha się ludzi. Stają się ,,mądrzy”. A ich ,,mądrość” rodzi pychę, która w konsekwencji prowadzi do odstawienia Boga. On staje się po prostu niepotrzebny. Zaczynają radzić sobie po swojemu, wg. własnej ,,mądrości”.
Człowiek często nabywa prawdziwej mądrości dopiero po ciężkim upadku. Gdy zdarzy się, że upadnie bezsilnie na glebę – zaczyna wołać: ,,Boże ratuj” potem ,,Boże posklejaj/Odnów moje serce/naucz kochać od nowa”. I On pomoże, poda dłoń i wyprostuje Twoje ścieżki. Takie jest Jego miłosierdzie.
Nie wiem w jakiej sytuacji jesteś dzisiaj. Wiem natomiast, że warto zostawić swoją ,,mądrość” i zaufać Bożej Mądrości. Przyjmij w prostocie Jego plan na twoje życie. Bądź prosty, ale nie prostacki 🙂
Panie, dziękuję za bycie prostaczkiem!