Chwile radości i cierpienia

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć. Mk 2, 18-20

Wyobraź sobie zazdrosnych, wyposzczonych uczniów Jana, którym ciężko znieść fakt, że uczniowie Jezusa nie zachowują się tak, jak oni… Pytają więc, dlaczego jest taka niesprawiedliwość… Jezus natomiast odpowiada jak zwykle perfekcyjnie… Daje słuchaczom do zrozumienia, że w życiu ucznia jest czas na post i na wesele… Co więcej nie zawsze każdy uczeń będzie w podobnym stanie…

Przypomnij sobie wszystkie chwile zazdrości, w których nie mogłeś znieść czyjegoś powodzenia, radości, sukcesu… Czy nie pytałeś wtedy Boga, dlaczego Tobie też nie udaje się tak, jak innym?… Przecież też starałeś się jak mogłeś… Co odpowiedziałby Ci dzisiaj Jezus?… Porozmawiaj z Nim o swoich porażkach, chwilach zazdrości i braku wiary w Jego błogosławieństwo… Myślę, że czeka Cię niezła lekcja pokory… Bóg zawsze błogosławi tyle, ile potrzeba nam do zbawienia… A to, że czasami chroni nas przed próżnymi, pysznymi sukcesami – to tylko chwała Mu za to… Myślę, że pozostaje tylko pokornie dziękować za każdy, nawet najmniejszy sukces, a także za porażki, z których można wyciągać budujące i pouczające wnioski….

Dziękuję Ci Panie za każdą chwilę radości, wesela i pocieszenia, w której dawałeś wzrost naszej relacji… Dziękuję także za chwile postu, cierpienia i trudnych doświadczeń, w których mogłem poznawać swoją nędzę, by jeszcze bardziej zwracać się ku Tobie… Bądź uwielbiony w każdej chwili mojego życia…

Zapewniam, że dzisiejszy załącznik pozostanie na dłużej w sercu i umyśle 🙂